Een tijd geleden kreeg ik een rondleiding door het nieuwe Orbis Medisch Centrum in Sittard-Geleen. Een belangrijk kenmerk van dit medisch centrum is het gebruik van de nieuwste technologieën. Zo rijden er robots rond die goederen van het magazijn naar afdelingen transporteren, en kunnen medewerkers dankzij een smartcard gemakkelijk op elke PC in- en uitloggen, zonder bestanden en programma's te hoeven afsluiten.
Wat ook opviel was dat technologie gebruikt werd om patiënten in staat te stellen zelf te laten bepalen of zij gordijnen open of dicht willen hebben, wat zij te eten willen hebben, enzovoorts. Een bijkomend voordeel daarvan is dat verpleegkundig personeel niet steeds geroepen hoeft te worden.
Hiermee speelt Orbis Medisch Centrum in op de maatschappelijke ontwikkeling die self-direction wordt genoemd: meer keuze en controle over je persoonlijke leven. Een ontwikkeling die je ook op het gebied van technology enhanced learning terug ziet. Het concept is allesbehalve nieuw. De bekende andragoog Malcolm Knowles schreef er al meer dan 30 jaar geleden over.
Wat wel nieuw is, is de mogelijkheid voor lerenden om technologie te gebruiken voor persoonlijke keuzes op het gebied van leren. Daarbij gaat het om een toegenomen keuzevrijheid wat betreft online cursussen, maar ook om het scala aan netwerken waar je dankzij social media als Facebook, Bloglines, Google Reader, LinkedIn of Ning toegang toe hebt. Netwerken die gebruikt kunnen worden voor informeel leren.
De beschikbaarheid van technologie alleen is uiteraard niet voldoende. Veel mensen zullen moeten leren om zelfverantwoordelijkheid voor het eigen leren te nemen. Er zijn verschillende online bronnen beschikbaar die daarbij kunnen helpen.
En niet iedereen bevindt zich in de situatie waarin hij of zij keuze en controle over het persoonlijke leren heeft. In die gevallen is politieke strijd noodzakelijk.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Geef een reactie