De laatste dagen was er weer veel ophef over filmpjes van scholieren op YouTube. Hieruit blijkt maar weer eens hoe het onderwijs -lerenden en docenten- worstelen met YouTube.
- Leerlingen van het Stedelijk Gymnasium in mijn woonplaats Nijmegen zetten een filmpje op YouTube waarin zij een docente behoorlijk in de maling nemen. De scholieren zijn een dag geschorst, en geven in De Gelderlander aan zich geen moment de mogelijke gevolgen gerealiseerd te hebben. Overigens ondertekenen 1600 leerlingen van deze school een petitie als deze krant spreekt van ‘falend onderwijs’. Dat is wel weer positief.
- Wakker geworden door deze ‘affaire’ besloten docenten van het Nijmeegse Canisius College ook eens te kijken of filmpjes van hun school online staan. En ja, hoor: leerlingen hebben een filmpje met een bureaustoel op YouTube gezet. Dit filmpje is maanden geleden online geplaatst. Maar dat weerhield de school er niet van deze leerlingen ook een dag te schorsen. Tussen daad en straf zitten dus maanden! Een pedagogisch vreemde actie van de school, als je het mij vraagt.
Deze voorbeelden illustreren m.i. de noodzaak om expliciet aandacht te besteden aan ICT-competenties van deelnemers. En dan niet alleen door te straffen, maar vooral via preventie. Want je leest alleen over straffen en verboden. Geven scholen hun pedagogische opdracht zo vorm?
En natuurlijk onderstrepen deze akkefietjes het belang om docenten bewust te maken van deze realiteit.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Wat heeft het filmpje van klas 3H nou met worstelen met YouTube te maken? Ik neem niet aan dat ze gestraft zijn omdat ze het op YouTube gezet hebben, maar omdat ze door het raam naar buiten gingen tijdens de les.
Zo te horen hebben de leerlingen er wel wat van geleerd, dus de strafmaat en wijze van straffen door de school was ook goed.
De juf mag ook een dag geschorst worden voor het zo slecht opletten wat er in haar klas gebeurt. Zij worstelt niet met YouTube, maar duidelijk wel met haar klas.
Ook het tweede voorbeeld ging niet alleen over het op YouTube zetten, maar over het gebruik van een mobiele telefoon op school.
Je kunt daar vraagtekens zetten bij de tijdsduur tussen daad en straf, maar ik kan me vinden in de redenatie van de concrector. Er niets aan doen op het moment dat het een ‘hit’ wordt is een nog verkeerder signaal.
Enne, als het mijn kinderen waren dan zou ik meer dan alleen begrip hebben voor de straf.
Pierre: het feit dat leerlingen zich niet realiseren wat de impact kan zijn van filmpjes op Internet, noem ik een vorm van ‘worstelen’. Zij zijn overduidelijk wel ICT-vaardig, maar niet ICT-competent. Anders wisten ze van de risico’s van het in besloten kring verspreiden van een URL. En wisten ze dat ‘stiekem filmen’ niet hoort.
Scholen grijpen m.i. eenzijdig naar het achteraf bestraffen van dergelijk gedrag. Straf is een ‘end of the pipe’-maatregel, als je het mij vraagt. Als scholen meer zouden investeren in het voorkomen van dergelijk gedrag, dan zouden ze veel minder over hoeven te gaan op straf. Ook dat vind ik een vorm van ‘worstelen’. Dat geldt m.i. voor het stedelijk gym, maar vooral ook voor het Canisius College. Als ik conrector was geweest, had ik de leerlingen een extra les laten bijwonen over netiquette e.d. Lijkt mij veel zinvoller dan een schorsing van een dag. Trouwens, kennen dergelijke overtredingen geen verjaringstermijn.
Natuurlijk, voorkomen is beter dan genezen. Maar van de andere kant is het zo dat het de vraag is in hoeverre je dit als school had kunnen voorzien.
Ik verwacht dat ze dat lesje in netiquette echt wel gehad hebben. Uit de reacties van de studenten bij beide berichten blijkt wel dat ze nu wél snappen dat het niet slim was wat ze gedaan hebben. En niet alleen omdat ze door het plaatsen op YouTube er voor zorgden dat de pakkans veel groter werd.
Er zijn heel veel dingen in het leven waar je niet expliciet voor gewaarschuwd wordt, een school legt ook niet uit wat de gevolgen zijn van het uitvoeren van een gewapende overval op de lokale supermarkt, en waar je wel straf voor krijgt als je het toch doet.
Maar ja, wellicht ben ik wat dit betreft gewoon ouderwets.
Als school kun je voorzien dat leerlingen illegaal films maken om bewust of onbewust een docent, mede-leerlingen of de school zelf ’te kakken’ te zetten. Het gebeurt immers vaak, de laatste paar jaar. Ik vind in z’n algemeenheid dat het tot de pedagische opdracht van het primair, secundair onderwijs en MBO hoort om lerenden voor te bereiden op digitaal burgerschap, op een geslaagd leven binnen onze informatiesamenleving. Jongeren weten vaak niet wat hoort en niet hoort, wat verstandig en onverstandig is op Internet. Daarvoor is het eenvoudig kunnen publiceren op Internet een te recent fenomeen. En zijn ook ouders (die natuurlijk primair de opvoeder zijn) onvoldoende hier op voorbereid. Daarom is deze problematiek ook echt van een andere orde dan een gewapende overval (waarvan iedereen weet dat het niet hoort).
Zo nieuw is dat helemaal niet, al gebeurde het ‘vroeger’ (toen jij en ik op school zaten) met knip en plak werk waarbij een schaar en lijm gebruikt werd om hoofden van docenten op andere lichamen te plakken.
Ik denk dat we simpelweg nogal fundamenteel van mening verschillen over wie hoofdverantwoordelijk is voor de opvoeding van kinderen.
Volgens jou is de verantwoordelijkheid van de school hierin groter dan die van de ouders. Ik hoor je in het oorspronkelijk bericht niet mopperen over de ouders die op dit gebied tekort schieten. In je laatste reactie geef je aan dat het een ’te recent fenomeen’ is om van ouders te kunnen verwachten dat die daar op voorbereid zijn. Scholen horen daar volgens jou echter zo op voorbereid te zijn dat ze zelfs preventief kunnen handelen zodat in het ideale geval straffen achteraf niet nodig is. Geen eenvoudige opdracht voor onze scholen die toch al voor een stuiver maximale kwaliteit moeten leveren.
Een gewapende overval vind je van een andere orde, daar weet iedereen immers van dat dat niet mag. Ik neem echter niet aan dat je daarmee wilt aangeven dat daarom alle ouders daar hun opvoedkundige taak wél goed genoeg uitvoeren.
En als we nu een paar gevallen van gewapende overvallen door schooljeugd krijgen, of dichter bij school: een paar kinderen die gesnapt worden bij het verkopen van XTC op het schoolplein. Ga je dan vinden dat scholen daar beter op voorbereid hadden moeten zijn en die kinderen hadden moeten leren dat dat een goed burger niet betaamt?
Je schrijft: “Wakker geworden door deze ‘affaire’ besloten docenten van het Nijmeegse Canisius College ook eens te kijken of filmpjes van hun school online staan.” Ik vraag me af wie er hier dan ICT-competent is. Als docenten pas ad-hoc gaan reageren en -erger nog- gaan straffen, dan is er duidelijk iets mis. Wanneer ik mijn kind ga straffen als ik na een maand via via er achter kom dat hij iets misdaan heeft, ben ik als opvoeder ook niet overtuigend bezig.
Datgene wat je meldt in je post geeft wel aan waar ik me de afgelopen 2 jaar (hij zit nu net in de derde) enorm over verbaas: in de lessen informatica wordt wel aandacht besteed aan de “harde” kant (genre ‘hoe zit een pc in elkaar’) en niet aan de “zachte” kant. het zijn de dingen die ik thuis moet uitlggen omdat het op school niet in de lessen is ingebed.
Los van bovenstaand voorbeeld, valt me op hoe in het VO steeds vaker eerst vanuit het negatieve wordt geredeneerd en pas in een later stadium vanuit het positieve. Binnenkort is er weer een ouderavond. Wedden dat er eerst uitgelegd wordt hoe er met uitsturen, spijbelen etc wordt omgegaan!?
@ Pierre: nou, nou. De impact en ernst nu (200.000 keer een filmpje bekijken) zijn dankzij web 2.0 is natuurlijk veel groter dan vroeger met schaar en lijm (enkele tientallen personen).
Ik vind ouders hoofdverantwoordelijk voor de opvoeding van kinderen. Maar ik vind ook dat het onderwijs (PO, VO, MBO) ook een opvoedende taak heeft. Kun je ouders verwijten als zij op dit gebied onbewust en onbekwaam zijn? Ik vraag het me af. Kun je scholen verwijten als zij zich afzijdig houden op dit gebied? Ja, volgens mij wel. De overheid stimuleert al verschillende jaren kennisontwikkeling van scholen op dit gebied. En in vakliteratuur, weblogs en websites wordt hier ook veel aandacht aan besteed, zodat scholen m.i. niet vol kunnen houden dat ze er niet van af weten.
En nee, lang niet alle ouders voeren hun opvoedkundige taak goed uit. Wat betreft XTC: toen XTC pas opkwam, was er veel onkunde over (ik kan me herinneren dat sommigen het een soft drug vonden). Je kon ouders toen m.i. onbewust en onbekwaam gedrag niet verwijten. Maar nu wel. Overigens kan ik me inderdaad goed voorstellen dat ‘drugs’ een thema is waar scholen mee aan de slag gaan (behoort dat niet al tot kerndoelen).
@ André: je kunt in elk geval stellen dat die docenten er meer bewuster van zijn geworden. Verder ben ik het wel met je eens, zoals je wellicht al hebt geconcludeerd uit mijn discussie met Pierre (hierboven).
Nog een leuke aanvulling naar aanleiding van een bericht vandaag in de krant:
“Undercoverjournalist Alberto Stegeman uit Amsterdam is veroordeeld tot een boete van 1000 euro voor het filmen met een verborgen camera in de woning van een in illegale wapens handelende justitiemedewerker.” “..volgens de rechter weegt de privacy van de wapenhandelaar zwaarder dan de persvrijheid en is er geen rechtvaardigingsgrond om daarvan af te wijken. Stegeman had volgens haar minder indringende beelden kunnen gebruiken om de misstand in beeld te brengen.”
Duidelijk toch: privacy gaat boven alles, zelfs bij het uitoefenen van je beroep. En dan maakt het niet uit of je journalist, illegale wapenhandelaar, of zelfs docent en recalcitrante leerling bent.
@ pierre
de leerlingen uit 3H zijn wel degelijk geschorst omdat ze het op youtube hebben gezet…