De Britse hoogleraar Oleg Liber verzorgde gisteren tijdens de ICALT 2006 een fraaie key note. Hij stelde onder meer dat het onderwijssysteem schizofreen is. We willen dat jongeren creatief, flexibel, ondernemend en gericht op samenwerken worden, terwijl we het onderwijs op een tegenovergestelde manier inrichten. Bovendien wordt dit conflict ook nog eens ontkent. Neem bijvoorbeeld het machtige middel ’toetsen’. Toetsen we of studenten flexibel of ondernemend zijn? Liber waagt het te betwijfelen, terwijl datgene wat we toetsen met name ook bepaalt (oeps)wat geleerd wordt. Omdat we oppervlakkige kennis toetsen, vindt -aldus Liber- ‘deep learning’ ook zo weinig plaats.
Volgens Liber komt dit mechanisme op allerlei niveaus voor (op het niveau van de overheid, onderwijsorganisaties, cursus). Hij stelde:
The education system is the solution to problems of the past.
Met andere worden: we leiden vandaag op voor de samenleving van gisteren.
Liber stelde verder: willen we nieuwe technologie op een zinvolle manier kunnen gebruiken ten behoeve van het leren, dan moeten we het onderwijssysteem eerst veranderen. Veel te vaak worden technologieën (zoals elektronische leeromgevingen) ingezet om het bestaande onderwijs te bestendigen (‘sustainable innovation’) in plaats van nieuwe manieren van leren vorm te geven (‘disruptive innovation’). Of zoals een andere spreker het als dilemma formuleerde:
Should we offer teachers tools they want today or should we encourage them to envisage a future with more intelligent support?
Liber pleitte daarom voor meer coördinatie, in plaats van ‘command‘. Voor meer autonomie voor organisaties, docenten en lerenden. Ook pleitte hij voor een verbinding tussen formeel en informeel leren. En hij benadrukte het belang om de manier van beoordelen te herzien (gezien de grote invloed ervan op hoe en wat geleerd wordt).
Liber schetste tot slot ook een ontwikkeling waarin we gaan van organisatiegerichte elektronische leeromgevingen naar persoonlijke leeromgevingen. Een services oriented architecture is hiervoor noodzakelijk, zodat op het niveau van de lerende services geïntegreerd kunnen worden (‘learner-owned technology’).
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Wilfred, bedankt voor je verslaglegging van deze interessante conferentie.
Zeker deze laatste bijdrage is mij uit het hart gegrepen. PLE is the future! Or is it not?
“Toetsen we of studenten flexibel of ondernemend zijn? Liber waagt het te betwijfelen, terwijl datgene wat we toetsen met name ook bepaald wat geleerd wordt”
svp bepaalt ipv bepaald !
“Ook pleitte hij voor een verbinding tussen formeel en informeel leren”
kan je aangeven wat hij hierover meldde? In een bijeenkomst van ons DU-project probeer ik erachter te komen waar de scheidslijn ligt. immers, hierbij zijn de gehanteerde instrumenten ook formeel vs informeel. Hoe bepaal je waar het een over gaat in de ander? hoe weet je deze grens over te steken? wat heb je daarvoor nodig? Aan de hand van een praktisch voorbeeld: Moet je een CoP opdringen of meedoen in de MSN-beweging?
@ Wytze: Dank voor het compliment. De PLE wordt inderdaad de toekomst.
@ André: De taalfout is aangepast. Stom. Wat betreft de koppeling van formeel en informeel leren. Liber heeft het alleen genoemd. Is er verder niet op ingegaan. Wat mij betreft komt die koppeling met name in het portfolio tot uiting: de erkenning en waardering dat je competenties ook buiten de school kunt ontwikkelen.
Je bent wat mij betreft niet bezig met informeel leren als je MSN doelbewust binnen een cursus of project inzet. Dat is gewoon formeel leren.