Normaliter werk ik regelmatig thuis. Maar dan bijvoorbeeld een dag. Inmiddels werk ik sinds 10 maart 2020 thuis. Wat valt mij daarbij op? Wat zijn tips?
Eind week 11 werden een aantal bijeenkomsten (gekoppeld aan betaalde opdrachten) geannuleerd. Ik zou bijvoorbeeld afgelopen dinsdag samen met Kristel Vanhoyweghen tijdens een hogeschoolcongres een sessie verzorgen over effectieve didactische principes en leertechnologie. Dat congres is uiteraard uitgesteld, net als een werkconferentie bij de Open Universiteit.
Maar verder zijn alle geplande face-to-face overleggen online uitgevoerd. Over het algemeen is dat goed verlopen. Een enkele keer was de verbinding minder goed of lukte het en enkele deelnemer niet om het geluid werkend te krijgen. Ook heb je soms last van ‘omgevingsgeluid’ als mensen geen headset gebruiken en/of niet in een rustige ruimte werken (spelende kinderen, telefonerende partner).
Mijn vrouw, waar ik niet mee getrouwd ben, werkt ook thuis. Wij werken in aparte ruimtes en zijn allebei goed in staat elkaar met rust te laten tijdens het werk. We proberen wel even samen te lunchen.
Ik realiseer me dat niet iedereen de mogelijkheid heeft om op deze manier te werken.
Tip: probeer een rustige werkplek te creëren, onder meer door een headset te gebruiken. Maak bij voorkeur ook gebruik van een vaste internetverbinding (meer stabiel).
Eerlijk gezegd mis ik de mensen waarmee ik samenwerk niet. We kunnen elkaar zien en spreken elkaar. Uiteraard heb je geen spontane gesprekken omdat je met elkaar in een ruimte zit. Bij de Open Universiteit hebben we wel een virtuele koffieautomaat: een permanent beschikbare online ruimte voor informele gesprekken (geen tijd voor gehad). Ook hebben we met een team afgesproken elke ochtend een half uur ‘virtueel koffie te drinken’. Dat werkt heel aardig. Ik merk dat er anderen zijn die het veel lastiger vinden om vanuit thuis te werken, zonder face-to-face contact met collega’s.
Tip: organiseer expliciet virtuele informele gesprekken.
Doordat allerlei face-to-face afspraken niet doorgingen, zag het er naar uit dat ik een rustige week zou krijgen. Niets bleek minder waar. Zondagmiddag en maandagavond kwamen er twee opdrachten bij, die onmiddellijk moesten worden uitgevoerd (verzorgen van twee webinars voor docenten van SVO Food en een opdracht voor SURFnet waar ik de komende week apart over zal bloggen). Verder besloot de Open Universiteit -waar ik ook werk- om op korte termijn een website met tips voor online onderwijs te lanceren, en online sessie te verzorgen over online onderwijs. Ik heb daar ook aan meegewerkt. Omdat een aantal face-to-face bijeenkomsten niet zijn doorgegaan konden allerlei online overleggen op zeer korte termijn worden belegd. Normaliter plan ik afspraken op langere termijn.
De afgelopen week is daardoor waarschijnlijk mijn drukste werkweek ooit geweest (met werkdagen van 10-14 uur). Terwijl veel regulier werk is blijven liggen.
Wat me verder ook op viel, is dat opeens veel meer dan anders kan. Er wordt meer samengewerkt en sneller geschakeld. Niet eerst uitgebreid overleggen, maar kort bespreken en overgaan tot actie. Ik heb op tal van plekken een optimistische ‘vibe’ en een grote mate van gedrevenheid bespeurd. Ik vraag me echter af hoe lang je dit vol houdt. Want het is wel zwaar.
Tip: ga na wat geleerde lessen over samenwerking zijn, en bedenk hoe je die lessen kunt toepassen in normale situaties.
Ik heb me aan het begin van de week voorgenomen om zo veel mogelijk dezelfde regelmaat als anders aan te houden. Dus ongeveer op hetzelfde tijdstip als anders opstaan (tussen 6 en 6.30 uur), op hetzelfde tijdstip naar bed, geen alcohol door de week en gewone werkkleren aan (in mijn geval een kostuum of combinatie).
Daar komt bij dat je er ongelofelijk voor moet waken dat je voldoende beweegt. Normaliter gebruik ik de OV-fiets of loop je door een gebouw of over een campus. Ook probeer ik bij het sportcentrum van de Radboud Universiteit twee keer per week te fitnessen en twee keer per week te spinnen.
Gelukkig heb ik thuis ook een spinningfiets. Ik heb met mijzelf ook afgesproken om de andere dag te gaan spinnen of wandelen. Anders zit ik de hele dag achter de laptop.
Tip: hanteer een normale regelmaat, eet en drink gezond en zorg voor voldoende beweging. er komen online steeds meer instructies van oefeningen.
Wat betreft communicatie is mij ook het een en ander opgevallen.
- We communiceren met behulp van tal van kanalen, en switchen ook gemakkelijk tussen diverse media. Ik heb de afgelopen week bijvoorbeeld de volgende applicaties gebruikt voor synchroon, live, online communiceren:
- Vitero
- Blackboard Collaborate
- Microsoft Teams
- Skype
- Skype for business
- Blue Jeans
- Zoom
- FaceTime (met mijn moeder)
- Ik heb veel meer mail dan anders ontvangen. Twee mensen, die mij mailden, werden op een gegeven moment zelfs door mijn spamfilter tegengehouden. Ik heb zo veel mail ontvangen dat ik me irriteer aan mails die niets met opdrachten te maken hebben (zoals nieuwsbrieven of mailings van bedrijven waar ik klant ben).
- Ik heb betrekkelijk weinig gebruik gemaakt van messaging (zoals WhatsApp).
- Ik heb zeer veel notificaties via Twitter en LinkedIn gekregen. Ik gok op 10x zo veel als anders.
Tip: we moeten nu nog bewuster omgaan met interacties. Gebruik media waarvoor ze zijn bedoeld. Scheid taakgerichte en niet-taakgerichte communicatie. Schakel mail en messaging op gezette tijden uit. Plan momenten in waarop je ook asynchrone media zoals mail en Twitter raadpleegt.
Voor het eerst in mijn leven had ik deze week moeite met het bijhouden van mijn RSS-feeds. Het bezoek aan mijn weblog is de afgelopen week verdrievoudigd, in vergelijking met een ‘normale week’.
Dit is het plaatje van vanochtend 8 uur.
Tot slot
Ik realiseer me dat dit best een optimistische blogpost is. Ik hoor echter ook veel trieste verhalen, nog los van al die mensen die ziek worden van of sterven aan het Corona-virus.
Mijn schoonmoeder van 85 jaar mag bijvoorbeeld geen bezoek ontvangen en het verzorgingstehuis niet verlaten. Mijn moeder mag alleen nog naar mijn zus zwaaien als zij haar boodschappen komt brengen. Ik hoor van begrafenissen waar maar zes mensen bij aanwezig kunnen zijn. En ik hoor ook van anderen die dreigen te vereenzamen. Of van middenstanders die het erg zwaar hebben.
Niet iedereen beschikt ook over de mogelijkheden om rustig thuis te leren en werken. Ook is niet iedereen even handig in het gebruik van verschillende media.
Gezondheid is echter het aller belangrijkste.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
🙂