Raamwerk voor design thinking voor leren, opleiden en onderwijs

Design thinking is een benadering die ook op het gebied van het ontwikkelen ‘leeroplossingen’ en als didactische aanpak aan populariteit wint. De vraag is alleen: hoe kun je design thinking voor leren, opleiden en onderwijs toepassen?

Design thinking kun je wellicht het beste definiëren als een continu ontwerp- en ontwikkelproces waarbinnen vanuit de behoeften en motivaties van mensen ideeën worden vertaald in producten of diensten, die mede op basis van gebruikerservaringen voortdurend worden verbeterd. Daarbij wordt multidisciplinair gewerkt, wordt geleerd van fouten en wordt een groot beroep gedaan op creativiteit. FrankWatching heeft hier dit inleidende artikel over geschreven.

John Spencer heeft samen met een collega een raamwerk voor design thinking voor leren, opleiden en onderwijs samengesteld. In onderstaande, 30 minuten, durende video licht hij dit raamwerk toe (ongeveer vanaf 8:30). Het raamwerk heet ‘Launch’:

• Look, listen and learn. Binnen deze stap komt de aanleiding voor het ontwerp aanbod. Bijvoorbeeld door een documentaire te bekijken, een artikel te lezen of naar een verhaal te luisteren.
• Ask tons of questions. Lerenden stellen veel vragen om zo begrip te kweken voor het probleem, voor de kwestie. Uiteraard zal een docent het stellen van vragen vaak moeten stimuleren, bijvoorbeeld door door te vragen.
• Understand the Process or Problem. In deze fase gaan lerenden gestructureerd en begeleid onderzoek doen. Instructies maken ook deel uit van deze fase.
• Navigate Ideas. Lerenden ontwikkelen een plan van datgene wat men wil maken. Dat doet men door eerst individueel te brainstormen, en daarna gezamenlijk te overleggen over ideeën (zonder ideeën te veroordelen en te bekritiseren). Daarna gaan lerenden aan de slag met ‘find the parts’: product idea (wat gaat men maken?), audience (doelgroep bepalen), role (wie heeft welke rol?), tasks (taken met deadlines), solution (de oplossing). Spencer is dol op acroniemen,
• Create a Prototype. In deze fase wordt het prototype gemaakt. Dat kan van alles zijn: een fysiek product, kunst, een bijeenkomst, een community service activity. Spencer benadrukt dat je hierbij vaak met eenvoudige tools werkt.
• Highlight and Fix. Het prototype word verbeterd op basis van fouten.

John Spencer benadrukt het belang van het lanceren voor een authentiek publiek. Dat kan binnen een schoolgemeenschap zijn, online of binnen een bredere, lokale, gemeenschap. Het werk van een lerende komt in ieder geval dan ‘verder dan een koelkast’. Spencer benadrukt hierbij ook dat het er niet alleen om gaat dat het product wordt gepresenteerd, maar dat lerenden ook het proces, de reis, documenteren.

Ik vind dit een bruikbare uitwerking, die volgens mij goed kan werken als lerenden hierbij begeleid worden, en gestimuleerd worden gestructureerd te werken. Je ziet overigens ook stappen terug uit andere didactische aanpakken.

This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.