Problemen met ‘vintage’ technologie

Gisterochtend besteedde Giel Beelen bij 3FM aandacht aan verouderde technologieën die de gebruiker in het verleden de nodige hoofdbrekens bezorgden. Dat riep bij mij verschillende herinneringen op, die ik graag met jullie wil delen.

‘Vintage’ wordt veel al geassocieerd met oude kleding, meubels of accessoires die een tweede leven krijgen. Gisterochtend trad bij DJ Giel Beelen de band ‘Vintage Trouble’ op. Aanleiding voor hem om voorbeelden te verzamelen van achterhaalde technologieën die ‘destijds’ tot problemen leiden. Een aantal van mijn ervaringen, in chronologische volgorde, zijn:

• Tijdens een vakantie kocht ik een elpee op cassette (ik had nog geen pick up). Bij thuiskomst liep het bandje de eerste keer hopeloos vast. Zelfs ‘het podlood’ hielp niet. Teruggaan naar de winkel was geen optie.
• Toen de naald van mijn platenspeler kapot was, ben ik met dit apparaat naar de winkel gegaan. De verkoper heeft me toen laten zien hoe je een naald uit de ‘pick up’ kunt verwijderen.
• Het opnemen van liedjes van Hilversum III kostte veel tijd. Je moest er bij blijven om tijdig op de ‘Pauzeknop’ te drukken. Vaak was ik net te laat, waardoor het eerste stuk van de afkondiging ook werd geregistreerd.
• Halverwege de jaren tachtig had ik een elektrische typemachine, vergelijkbaar met het model op de foto. Op een gegeven moment liep het typelint vast. Ik kreeg dat niet goed los. Ik heb toen de bol met cijfers, letters en leestekens er uit gehaald. Toen ik deze met veel opwinding terug wilde plaatsen, brak iets af waardoor ik niet meer kon werken. Vol woede trok ik een la van mijn bureau open, en vervolgens in tweeën. Mijn toenmalige en huidige vriendin -waar ik net mee op een studentenflat samen woonde- is toen maar gaan hardlopen.
• Tijdens mijn scriptie-proces ben ik naar een organisatie in Amsterdam gereisd om enkele boeken te raadplegen, die niet bij de universiteitsbibliotheek bezorgd konden worden.
• Bij mijn laatste scriptie-bespreking, vroeg mijn begeleider de volgorde van een aantal passages te veranderen. Dat heeft mij toen drie weken typen gekost. Op dat moment begon ik het nut van een computer in te zien.
• Mijn eerste computer had een harde schijf van 20 MB. Ik kan me echter niet herinneren dat dit tot veel beperkingen. Wel vintage, geen trouble.
• Tijdens de Vierdaagse van Nijmegen had ik maar een korte tijd muziek beschikbaar, omdat de batterijen van mijn ‘walk man’ dan leeg waren.
• Als ik een bestand wilde versturen, kopieerde ik dit naar een floppydisk. Deze stopte ik in een envelop, die ik op de post deed.
• Floppydisks -eerst de 5 3/4 inch, daarna de 3,5 inch- gingen wel eens kapot waardoor programma’s of bestanden niet ingelezen konden worden.
• Op mijn eerste werkdag bij BVEnet -1 december 1995- werd een ICT-project feestelijk afgerond. De deelnemers aan het project ontvingen toen een modem, dat ze meestal direct moeten inleveren bij hun systeembeheerder omdat de meeste MBO-scholen nog geen internetverbinding hadden.
• Op diezelfde dag kwam ik veel later thuis dan gepland. Ik kon echter niet naar huis bellen omdat de telefoon in het restaurant defect was, en niemand toen een mobiele telefoon had.
• Als we bij BVEnet demonstraties gingen geven, moesten we zelf een beamer meenemen. Deze had het formaat van een kleine koelkast. Om internet te kunnen gebruiken, moesten we een lange telefoonkabel van de faxlijn op de administratie naar de computer leiden.
• Heel, heel, vaak liepen die demonstraties mis omdat de internetverbinding niet tot stand kwam. We hebben op een gegeven moment CDROMS laten maken met de toenmalige site van BVEnet erop (het befaamde BVE-plein bij De Digitale Stad Amsterdam).
• Toen de zoon van mijn toenmalige directeur bij BVEnet mij in 1996 een versie van Paint Shop Pro mailde (ongeveer 8MB), kon ik thuis 65 minuten lang niet telefoneren.
• Als je een presentatie wilde geven, moest je eerst de beamer en daarna de laptop aanzetten (of omgekeerd). Anders kreeg je geen beeld.
• Als ik eind jaren negentig bij de toenmalige Dienst Innovatie en Advies in Venlo online was, hadden we maar nog één van de twee telefoonlijnen beschikbaar. “Wilfred! Zit je weer op het Net”, roep mijn toenmalige collega Toon Berkers dan.
• Toen we onze eerste laptop kochten, kon ik daar geen draadloze verbinding mee maken. Ik moest een aparte modemkaart kopen.
• Bij het Edublog-diner van 2007 leidde het formaat van mijn fototoestel tot veel hilariteit. Deze werkte overigens nog met batterijen.

Ik ben ongetwijfeld een aantal voorbeelden van ‘vintage trouble’ vergeten. Wat zal over tien jaar ‘vintage trouble’ zijn? Duizenden liedjes die we ooit hebben aangeschaft, maar niet meer kunnen afspelen omdat het systeem van dan oude bestandsformaten niet meer ondersteund? Krakkemikkige wifi in de trein? Geen 3G of 4G dekking in bepaalde delen van het land? De vele adapters die we nu gebruiken om onze apparaten mee op te laden?

This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.