De AutomatiseringGids besteedt vandaag aandacht aan een proefschrift over virtuele teams, dat m.i. ook relevant is voor computer supported collaborative learning, en leren binnen communities of practices. Daphne Dekker van de Technische Universiteit Eindhoven heeft onderzocht hoe je virtuele teams effectiever kunt laten samenwerken. Enkele conclusies:
- Als leden van virtuele teams elkaar nooit fysiek ontmoeten, dan bouwen zij moeizamer een vertrouwensband op (die wel belangrijk is voor kennisdelen). Hierbij vraag ik me af het gebruik van social software die vertrouwensband niet juist kan versterken.
- Curlturele verschillen maken samenwerking op afstand vaak tot een moeizaam proces. Het artikel geeft daar voorbeelden van, maar ook uit eigen ervaring kan ik die conclusie alleen maar onderstrepen.
- Het is belangrijk elkaar op de hoogte te houden van agenda's en persoonlijke zaken (in verband met de belangrijke vertrouwensband).
- Virtuele teams met slechts één persoon per locatie werken effectiever dan virtuele teams met groepjes medewerkers op één plek. Het gevaar van subcultuurvorming komt dan om de hoek kijken. Ook hier kan ik me op basis van eigen ervaringen wat bij voorstellen. Collega's en ik werden binnen projecten als "Utrecht" beschouwd. Anderzijds is het m.i. ook wel handig als je af en toe eens met een collega van gedachten kunt wisselen, die ook lid is van het virtuele team.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Geef een reactie