Tijdens de corona pandemie ervaren lerenden vaak dat zij geïsoleerd zijn. Zij missen sociale contacten en vinden leren een eenzaam proces. Ondersteuning van lerenden is belangrijk om deze gevoelens van isolement te doorbreken. In How Our Near-Peer Mentoring Model Is Addressing Pandemic Isolation beschrijft Alex Sena hoe zijn organisatie dit isolement heeft doorbroken door gebruik te maken van een online mentor programma waarbij studenten middelbare scholieren online hebben begeleid.
Isolatie leidt bij lerenden tot verschillende problemen zoals geestelijke gezondheidsproblemen. Ook kan een gevoel van isolement negatief van invloed zijn op het leren. De organisatie Breakthrough San Juan Capistrano (SJC) is daarom een ‘near-peer‘ mentor programma gestart met het volgende doel: het creëren van betekenisvolle relaties en een gevoel van gemeenschap. Lerenden worden ondersteund om het isolement als gevolg van de pandemie te doorbreken.
In dit programma zijn 21 studenten gekoppeld aan 150 middelbare scholieren. De studenten hebben dezelfde sociaal-economische en culturele achtergrond als de scholieren (vandaar de term ‘near‘). Zij leiden zogenaamde “virtuele leerruimtes”. Dit zijn kleine groepen (zes scholieren en een student als mentor) die online bijeenkomen. De middelbare scholieren krijgen ondersteuning bij hun onderwijs. Ze krijgen ook de kans om te bespreken hoe ze de pandemie ervaren, en hoe ze met isolatie om kunnen gaan.
Het near-peer mentoring programma gebruikt een op onderzoek gebaseerd model voor begeleiding. De leiders van de leerruimte krijgen om de twee weken professionele ontwikkeling aangeboden. Deze sessies gaan over onderwerpen als de ontwikkeling van een virtuele gemeenschap, sociaal-emotionele overwegingen en betrokkenheid van de familie.
Gedurende een periode van tien weken faciliteren de studenten Zoom-bijeenkomsten van één uur. Tussen de bijeenkomsten door communiceren studenten met de leerlingen van de middelbare school via e-mail of sms/WhatsApp. De studenten besteden vaak de eerste minuten van een Zoom-bijeenkomst er aan om lerenden op hun gemak te stellen en hen aan te moedigen te beginnen met het delen van ervaringen.
Eerste ervaringen
De scholieren geven aan dat deze aanpak bijdraagt aan ondersteuning van hun mentale gezondheid, hulp biedt om gemotiveerd te blijven, en een plek biedt waar ze kunnen socialiseren en verbonden blijven met anderen. De studenten ervaren het werk als lonend omdat ze kunnen investeren in hun gemeenschap. Ze ervaren een gevoel van verbondenheid. Het hebben van een vergelijkbare achtergrond blijkt een belangrijke succesfactor te zijn.
Volgens Sena wijst onderzoek ook op de positieve effecten van een dergelijke aanpak. De aanpak leidt tot de vorming van nieuwe relaties, tot gemeenschapsvorming en tot meer verdiepende relaties. Mentoren vergroten door een dergelijke aanpak hun inzicht in de leerinhoud en zij ontwikkelen een groter verantwoordelijkheidsgevoel en zelfvertrouwen. Daarnaast verbeteren mentoren hun mondelinge communicatievaardigheden.
Houd rekening met….
Sena formuleert de volgende voorwaarden waaraan de virtuele leerruimte moet voldoen:
- Doelbewust klein. Elke groep bestaat uit niet meer dan zes lerenden.
- Gericht op de behoeften van de groep. Elke groep bepaalt eigen doelstellingen, de activiteiten zijn flexibel en de doelen zijn gericht op sociaal-emotionele steun, technologie en leerinhoud.
- Gemeenschapsgericht. Het is de bedoeling dat de groepsleden elkaar steunen, betrokken zijn bij elkaars familie en actief met elkaar communiceren.
Verder vergt deze aanpak volgens Sena duidelijke doelen, sterke communicatiekanalen en autonomie voor de leiders van de leerruimtes. De studenten kregen de opdracht een gemeenschap op te bouwen, creatief te zijn, authentiek te zijn en onderwijsinhoudelijke begeleiding te bieden aan hun groep. De mentoren wisselen online ook intensief ervaringen uit.
Tenslotte formuleert Sena ook enkele geleerde lessen van deze pilot:
- Studenten zijn een onaangeboorde lokale hulpbron. Zij bieden structuur, steun, autonomie, betrokkenheid en creativiteit.
- Benut technologie. Wanneer knelpunten op het gebied van technologie worden aangepakt, kunnen virtuele platforms toegankelijk zijn voor scholieren en studenten.
- Identificeer partners uit de gemeenschap. Als een school beperkte middelen of domeinkennis heeft, kunnen strategische partnerschappen tussen sectoren de impact vergroten, de expertise verdiepen en de capaciteit uitbreiden.
- Focus op niet-onderwijsinhoudelijke behoeften. Relaties en verbondenheid zijn de sleutels tot het verzachten van isolement en leiden tot een betere geestelijke gezondheid en leerresultaten.
- Omarm een beetje onzekerheid. Je zult pilots regelmatig moeten bijsturen op basis van praktijkervaringen.
Persoonlijk vind ik het mooi om te lezen dat technologie ook een belangrijke faciliterende bijdrage kan leveren aan het bevorderen van verbondenheid.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Geef een reactie