Ofwel: afscheid nemen is een beetje sterven (mijn Frans is niet best, maar dankzij Google wist ik de uitdrukking toch snel te vinden).
Dat gevoel bekruipt me bijna letterlijk als ik de zeer vele reacties lees ik ik voornamelijk via mail ontvang naar aanleiding van mijn aanstaande vertrek bij het IVLOS. Behalve felicitaties bevatten veel reacties namelijk ook lovende woorden. Ik voel me een beetje een overledene die bij zijn graf wordt toegesproken. Over de doden niets dan goeds, en dat is niet altijd terecht. En in dit geval uiteraard ook niet.
Anderzijds ben ik ook ijdel genoeg om mij gestreeld te voelen bij dergelijke respons. Daarom: iedereen die heeft gereageerd: dank voor de felicitaties en lovende woorden.
Verder vallen in de vele reacties nog twee zaken op. In de eerste plaats vragen veel mensen of ik weer terug naar mijn "roots" ga. Ik ben inderdaad geboren en getogen in (Zuid-)Limburg. Maar dat is geen argument om in Noord- en Midden-Limburg te gaan werken. Sowieso zijn Zuid- en Noord- en Midden-Limburg héél verschillend. En ik ga niet verhuizen.
Op de tweede plaats vragen nogal wat mensen of ik wel door ga met mijn weblog. Ja, ik ga door met bloggen, door met e-learning.nl, door e-learning en door met mijn politieke activiteiten.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Geef een reactie