OWD 2008: de niet-bestaande net-generatie en de gevolgen voor onderwijs

Beste Wilfred,
De centrale constatering waar je halverwege je presentatie op de OWD2008 op uitkwam: we moeten het onderwijs personaliseren, en hoe doen we dat, is ‘ouwe meuk’. Ik had niet de moet dat te zeggen, omdat ik de antwoorden niet heb. Feit dat is dat al vanaf 1920, dus ruwweg 90 jaar geleden, deze kwestie aan de orde gesteld is door een heel legertje aan onderwijsvernieuwers. En we komen steeds weer terecht op diezelfde vraag, die overigens niks te maken heeft met ICT, maar alles met hoe wij aankijken tegen opleiden, ontwikkelen, groeien, deskundigheid, leren, gelijkwaardigheid, enz. Laten we vooral blijven zoeken naar antwoorden, ik doe mee. En we kunnen ‘ICT and the like’ er vast en zeker heel goed bij gebruiken. groet, Aike van der Hoeff

Helemaal met Aike eens. Gepersonaliseerd onderwijs is al jaren onderwerp van discussie en onderzoek. Ik denk dat de invoering van competentieontwikkelend leren een volgende fase is. Als ik in mijn boekenkast kijk naar het rijtje onderwijs, dan staat daar nog steeds heel prominent Leren in Vrijheid van Carl Rogers (zie ook: http://en.wikipedia.org/wiki/Student-centered_learning). Hij houdt een hartstochtelijk pleidooi om de leerling te bevrijden van allerlei ketenen, die van de docent als eerste. Ergens schrijft hij: “Ik heb de indruk gekregen dat het enige leren dat het gedrag duidelijk beïnvloedt het zelf-ontdekte leren is, dat men zichzelf heeft eigen gemaakt.” Zou zo in deze eeuw geschreven kunnen zijn. Ik ben er van overtuigd dat ict een hulpmiddel is om vrijheid voor de leerling te creëren, waardoor hij in staat is zijn leren te personaliseren. Want het zijn niet wij, de docenten, die het leren moeten personaliseren, maar de leerlingen zelf. Wij dienen slechts de voorwaarden te scheppen.