Engagement, oftewel betrokkenheid, wordt vaak gezien als een belangrijke voorwaarde voor het behalen van goede leerresultaten. Veronica Arellano Douglas vraagt zich echter af of we bij online leren wel de goede dingen meten als het gaat om ‘engagement’.
Er is heel erg veel geschreven over ‘engagement’. Er zijn veel definities van dit begrip in omloop. Ook wordt ‘engagement’ vanuit verschillende perspectieven benaderd (cognitief, gedrag, motivatie, etc). Engagement zou dan vooral uit gedrag blijken, zoals hard werken. Hard werken, zoals de ‘time on task’, is op zich belangrijk voor het behalen van goede leerresultaten. Maar het is geen garantie voor het behalen van goede leerresultaten.
Bij online leren heb je als docent weinig zicht op het gedrag van lerenden. Dat is met name bij asynchroon online leren het geval. Je bent dan afhankelijk van het gedrag binnen digitale leeromgevingen dat gemonitord kan worden.
Volgens Sean Michael Morris -geciteerd door Arellano Douglas- behandelen we lerenden op die manier echter als gebruikers en niet als lerenden. Arellano Douglas stelt daarbij ook dat we daarbij uitgaan van een ‘standaard lerende’, waaraan we individuen spiegelen. We zouden op die manier onvoldoende rekening houden met verschillen tussen lerenden. We kijken alleen naar meetbaar gedrag zoals het aantal items dat men aanklikt binnen een online cursusomgeving of de tijd die wordt besteed aan het bekijken van een online video.
Veronica Arellano Douglas stelt daarom de vraag:
Are they truly “engaged” when they do so or are they just going through the motions.
Volgens haar besteden we daarom zo veel aandacht aan gebruikersgemak en aan het zo eenvoudig mogelijk kunnen uitvoeren van acties. Maar:
Learning isn’t a UX problem to be solved.
Volgens de auteur passen lerenden vaak heel verschillende leerstrategieën toe. Daar komt bij dat lerenden bij online leren ook offline leeractiviteiten uitvoeren. Sterker, Arellano Douglas en haar collega’s passen die bewust toe. Denk aan het gebruik van werkbladen, reflectieopdrachten en dergelijke. Het gaat er volgens haar om dat lerenden de tijd die ze aan het leren besteden op een zinvolle manier besteden.
Idealiter zou je daarom inderdaad willen kijken welke leerstrategieën lerenden toepassen. Dat doe je m.i. vooral door effectieve activiteiten in je online cursus in te bouwen. Maar je kunt dan inderdaad alleen checken of deze activiteiten zijn toegepast, en met wel resultaat.
We kunnen echter dankzij learning analytics ook uiteindelijk de vergelijking maken met de eindbeoordelingen. We kunnen dankzij learning analytics gebruik maken van data uit meerdere systemen, niet alleen van data uit je digitale leeromgeving. Je kijkt dan niet alleen naar gedrag, maar ook naar uitkomsten. Je kunt daardoor op termijn patronen herkennen: wat zijn succesvolle lerenden en hoe maken zij gebruik van de digitale leeromgeving? Dankzij xAPI kun je eveneens offline leergedrag meer tastbaar maken. Dat is echt meer dan ‘just clicking’.
Het blijft echter belangrijk om regelmatig de vraag te stellen: meten we wat we willen meten? Meten we betekenisvol?
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Geef een reactie