OV-fietsen in Heerlen? Je moet er wel wat voor doen

Ik ben een verwoed gebruiker van de OV-fiets. En ik ben op zich ook voorstander van het automatiseren van routinewerk. Maar zoals men dat bij de verbouwing van station Heerlen aanpakt, is erg verbazingwekkend.

Vanochtend kwam ik aan op station Heerlen. Ik wist dat men de geautomatiseerd bewaakte fietsenstalling in verband met een verbouwing van het station had verplaatst. In die stalling staan ook de OV-fietsen: een uitstekende schakel als je vanaf het station nog verder moet dan de loopafstand.

Het was even zoeken waar de noodstalling was, maar dankzij een behulpzame NS-er vond ik deze al snel.

In een geautomatiseerde bewaakte stalling hangen de fietssleutels in een besloten kast. Deze kast maak je open met je NS-kaart waarop een chip zit. Vervolgens kun je een sleutel pakken, en wegfietsen. ’s Avonds hang je de sleutel met de NS-kaart weer in de kast. Eitje. Fluitje van een cent. Normaal gesproken.

Vanochtend was de kast met sleutels echter niet in de fietsenstalling aanwezig. Gelukkig is er een knop waarmee je kunt bellen naar een centrale. De medewerker aan de andere kant van de lijn, had echter geen flauw idee waar de kast nu hing. “Daar gaan wij niet over”. Misschien in de oude stalling? Het zal toch niet? Dus tweehonderd meter teruglopen. En jawel: terwijl de fietsen waren verplaatst, had men de kast laten hangen.

Sleutel gepakt, tweehonderd meter teruggelopen, fiets gepakt en op naar kantoor.

Vanavond bracht ik de fiets terug. Zou de kast er inmiddels hangen? Jawel! De fiets dus snel in de geautomatiseerd bewaakte stalling geplaatst. Toen ik de sleutel terug wilde hangen, bleek dat de kast niet aan de stroom was aangesloten. Daar was vast een andere monteur verantwoordelijk voor. Of het was inmiddels 17 uur. In de oude stelling bleek geen kast meer te hangen.

Wat nu? Toch maar weer eens op de knop geduwd, en de centrale gebeld. Nee, daar kon men mij niet over adviseren. Misschien kon ik de sleutel met de post opsturen…

Ik loop dus nu nog steeds met een fietsensleutel rond. Morgen zal deze vast niet gebruikt kunnen worden om weer met de OV-fiets naar mijn werk te fietsen. En vervolgens zal ik wel weer formulieren moeten invullen om het teveel aan huur terug te moeten krijgen.

De OV-fiets blijft een fantastisch systeem. Als het werkt.

A propos: deze blogpost schrijf ik vanuit een Indiaas restaurant in Sittard. Er rijden namelijk geen treinen tussen Sittard en Roermond in verband met een aanrijding met een persoon. NS zet bussen in, maar de vraag wat betreft plekken is vele malen groter dan het aanbod. Even eerst wat eten, dus.

Hopelijk rijdt straks Veolia wel vlekkeloos. Ondanks het herfstweer. Beter dus dan afgelopen donderdag en vanochtend. Het is weer maandag.