Ontwrichtende innovatie als oplossing voor de crisis in het onderwijs (#in)

Clayton M. Christensen, Michael B. Horn, Louis Soares en Louis Caldera grijpen de economische crisis èn de Amerikaanse onderwijscrisis aan om in Disruptive College te pleiten voor online leren als noodzakelijke, ontwrichtende, innovatie. Het (Amerikaanse) hoger onderwijs draagt volgens de auteurs onvoldoende bij aan de economische ontwikkeling van de VS. Het komt er op neer dat het postsecundaire onderwijs van betere kwaliteit zou moeten zijn, toegankelijker en goedkoper. Disruptieve (ontwrichtende) innovatie kan bijdragen aan de aanpak van deze complexe problematiek.

Disruptive innovation is the process by which a sector that has previously served only a limited few because its products and services were complicated, expensive, and inaccessible, is transformed into one whose products and services are simple, affordable, and convenient and serves many no matter their wealth or expertise. The new innovation does so by redefining quality in a simple and often disparaged application at first and then gradually improves such that it takes more and more market share over time as it becomes able to tackle more complicated problems.

Ontwrichtende innovatie wordt door een aantal factoren mogelijk gemaakt:

  • Technologie. Je kunt met specifiek aanbod steeds meer mensen bereiken, die eerst niet bereikt werden.
  • Een nieuw businessmodel. Je kunt als organisatie diensten tegen lagere prijzen aanbieden, of je kunt betere diensten tegen dezelfde kosten aanbieden. Voor onderwijsinstellingen betekent dit o.a. dat een en ander op het gebied van wetgeving aangepast zal moeten worden. Verder betekent dit een andere manier van organiseren, uitgaande van de verschillende waardeproposities van de instelling die in feite elk om een ander business model vragen. Online leren biedt hier kansen voor:

    Using online learning in a new business model focused exclusively on teaching and learning, not research—and focused on highly structured programs targeted at preparation for careers—has meanwhile given several organizations a significant cost advantage and allowed them to grow rapidly.

  • Anderen processen en andere doelen:

    Online learning can enable learning to happen in a variety of contexts, locations, and times; it allows for a transformation of curriculum and learning. And tightly structured programs that do not offer students the ability to chart their own paths but are laser focused on preparing students for a career will often be beneficial both for mitigating costs and improving student outcomes for those historically poorly served by college.

  • Andere manieren van beoordelen. Niet op basis van deelname, maar op het kunnen aantonen van een ontwikkeling op het gebied van bekwaamheden, richting meesterschap.

De auteurs formuleren ook aanbevelingen voor beleidmakers, om een dergelijke ontwrichtende innovatie mogelijk te maken. Beleidsmakers, schrijven Christensen cs, beschouwen ontwrichtende factoren vaak te zeer als bedreiging. Zij sturen vaak te veel op input- en procesfactoren in plaats van op output (en dan doelen de samenstellers niet op diploma's maar op betekenisvolle uitkomsten en meesterschap, dat zichtbaar wordt in portfolio's). Beleidmakers zouden instituties veel meer de ruimte moeten geven om nieuwe modellen van leren vorm te geven. Ook pleiten de auteurs van andere vormen van financiering van het onderwijs, en voor een meer strikte scheiding van financiering van onderwijs en onderzoek (en een meer gelijkwaardige waardering van onderwijs ten opzichte van onderzoek).

Tot slot hebben Christensen, Horn, Soares en Caldera tips voor colleges en universiteiten. Deze hebben o.a. te maken met het toepassen van het correcte businessmodel en het terugdringen van kosten voor overhead, en het ontwikkelen van een meer strategische focus (probeer niet overal goed in te zijn, iets wat de Commissie Veerman in Nederland ook heeft aanbevolen). Dit hoeft niet ten koste van de toegankelijkheid te gaan, als studenten in spé kunnen kiezen voor diverse online onderwijsinstellingen.

Verder raden de auteurs onderwijsinstellingen o.a. aan:

Frame online learning as a sustaining innovation. Institutions can use this new technology to disrupt the existing classroom model to extend convenience to many more students as well as provide a better learning experience.

Clayton M. Christensen, Michael B. Horn, Louis Soares en Louis Caldera benadrukken wat mij betreft terecht de brede impact van ontwrichtende innovatie van online leren op het onderwijs. Het gaat niet alleen om ICT, maar ook om aspecten als het businessmodel of beoordelen. De auteurs werken dit op een aantal punten alleen niet heel concreet uit. Cruciaal in de bijdrage van Christensen cs is m.i. de beleidsmatige ruimte die onderwijsorganisaties krijgen van de overheid om ontwrichtende innovaties vorm te geven. En daar ontbreekt het volgens mij vaak aan.

This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.

Delen

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *