Wim Veen en Frans Jacobs hebben een publicatie geschreven over leren van jongeren. Hun sessie sloot aan op Prensky’s verhaal. Sterker, er was behoorlijk sprake van overlap. Veen hield een redelijk korte inleiding over de kenniseconomie, de nieuwe geletterdheid (jongeren leren in netwerken) en nieuwe visies op leren (George Siemens’ connectivisme passeerde onder meer de revue). Vervolgens presenteerde hij zeven ontwerpprincipes voor het onderwijs, die na interventie van Paul Kirschner ontwerpprincipes voor leren werden:
- Vertrouwen: versta de kunst van het durven loslaten. Binnen het onderwijs hebben we bijvoorbeeld nog te veel moeite met keuzevrijheid.
- Uitdaging: als je iets moeilijks moet doen, dan is dat spannender.
- Zelfsturing: als studenten zelf beslissingen mogen nemen, dan bevordert dit de intrinsieke motivatie.
- Relevantie: gebruik authentieke inhouden en werkvormen.
- Immersie: ga uit van leerervaringen in plaats van leeractiviteiten.
- Passie: leren moet een zoektocht zijn naar de kern.
- Talenten: stimuleer de sterke kanten, stuur niet of deficiënties (zoals nu vaak gebeurt). Studenten leren dan sneller en beter. Hun gevoel van eigenwaarde wordt versterkt.
Robert-Jan Simons vroeg nog of samenwerkend leren geen onderliggende principe zou moeten zijn. Wim Veen gaf aan dat uitdagingen samenwerkend leren noodzakelijk maakte. Maar hij onderkende het belang van samenwerkend leren.
Ik kan me wel vinden in bovenstaande principes, hoewel ik ze van een behoorlijk conceptueel niveau vind (maar is dat niet eigen aan principes?). In de praktijk zul je deze principes volgens mij trouwens geleidelijk moeten toepassen. Van jongeren die van een middelbare school afkomen, kun je niet meteen heel veel zelfsturing verwachten.
Het viel me trouwens op dat er erg weinig discussie was. De zaal leek vol "gelovigen" te zitten. Zelfs Paul Kirschner, die onlangs suggereerde "van zijn geloof" te zijn afgevallen, leek weer teruggekeerd te zijn in de moederschoot van de kerk van deze nieuwe manier van leren.
Hierover sprak ik na afloop met Marja Verstelle. We constateerden dat het goed zou zijn als er meer "gewone" docenten naar de SURF Onderwijsdagen zouden moeten komen, die meer kritisch staan ten aanzien van de inzet van ICT in het onderwijs. Je krijgt dan een andere discussie. Omdat deze docenten hier waarschijnlijk geen financiële ruimte voor hebben/krijgen, kwamen we op het idee om instellingscontactpersonen van SURF vrijkaarten te geven voor deze docenten. Het zou wat mij betreft dan minstens moeten gaan om docenten die "Knorretje" scoren op mijn Winny the Pooh-schaal. Misschien iets voor het volgend jaar?
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Goed idee van die vrijkaartjes! De SURF Onderwijsdagen dreigen toch een beetje een incrowd sfeertje te krijgen (ook al zijn er dan 800 bezoekers); erg gezellig, daar niet van, maar daar gaat het niet. Laten we dan ook studenten gratis toe!? Wat mij betreft wel.
Overigens had Saxion dit idee ook al bij het bezoek van de Educause, er waren zeker 5 docenten van Saxion mee op de Edutrip!