Vooropgesteld: ik ben geen breinwetenschapper. En ik vind dat de huidige aandacht voor de relatie tussen hersenen en leren zelfs kenmerken van een hype vertonen. Maar een artikel waarin wordt beweerd dat onze hersenen van online leren houden, kan ik natuurlijk niet negeren.
Jacqueline Barnes citeert in Online learning. It does a brain good onder andere neurowetenschapper Besty Sparrow die stelt dat wij dankzij internet meer ruimte in ons brein kunnen creëren om ons te focussen op echt belangrijke zaken. Eenvoudige informatie kunnen we namelijk snel opzoeken en hoeven we niet meer op te slaan.
Verder zou Googlen onze neurale circuits meer prikkelen dan het op papier redeneren. Emoticons zouden ook onze emotionele sensitiviteit prikkelen, en motiverend werken. En online manieren van belonen, zoals de badges, werken voor veel mensen meer stimulerend dan fysieke beloningen.
Op z’n minst opvallende stellingnames, die Barnes hier doet. Gevoelsmatig (zoals gezegd: ik heb net zo veel verstand van het brein als een neurowetenschapper van didactiek) denk ik dat hier de nodige kanttekeningen bij te maken zijn. De ruimte in het brein zou bijvoorbeeld wel eens afhankelijk kunnen zijn van de informatievaardigheden van een individu.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Geef een reactie