Onderzoek naar adaptief leren met vooralsnog niet zo positieve uitkomsten

Adaptieve leertechnologie is één van de belangrijkste beloftes op het gebied van technology enhanced learning van dit moment. Deze toepassingen zouden het onderwijs beter in staat stellen om met succes in te spelen op individuele leervragen. Adaptief leren zou daarmee eindelijk flexibilisering mogelijk maken. Momenteel lijken deze beloftes helaas nog niet waar gemaakt te worden. Tegelijkertijd is het veel te vroeg om adaptieve programma’s te begraven op het kerkhof van vergeten leertechnologieën.

Carl Straumsheim schrijft voor Inside Higher Ed over een experimenteel onderzoek waarin gekeken is naar de effecten van het gebruik van adaptieve leerprogramma’s. Daarbij is gekeken naar het gebruik van deze programma’s binnen 23 blended en volledig online cursussen met 280 docenten en meer dan 19.500 lerenden. Bepaalde secties gebruikten wel deze programma’s, anderen niet.

Enkele conclusies luiden:

• Er is geen significant effect op het afronden van cursussen.
• Er is sprake van een licht positief effect op de cijfers van lerenden (in 4 van de 15 onderzochte cursussen).
• Het gebruik leidt niet tot lagere kosten. Met name als cursussen de eerste keer worden verzorgd, zijn de kosten hoger. Daarna worden de kosten in 7 van de tien gevallen minder.
• Driekwart van de docenten is tevreden met de toepassingen. Er zijn echter grote verschillen.
• Docenten die introductiecursussen verzorgen, zijn het minst tevreden (49% wil er mee verder). Tweederde van de docenten die remediërende programma’s verzorgen wil er wel mee verder.
• Er zijn grote verschillen wat betreft de tevredenheid van lerenden met de programma’s. Lerenden die aan introductiecursussen werkten, zijn het minst tevreden. Lerenden die gebruik maakten van remediërende programma’s, zijn behoorlijk tevreden.

Straumsheim stelt daarom dat deze resultaten zich niet verhouden tot de hooggespannen verwachtingen die ten aanzien van adaptieve leertechnologie worden gewekt.

That conclusion is far removed from the praise and excitement about adaptive learning

Pleitbezorgers van het gebruik van deze toepassingen stellen echter dat het nog te vroeg is om conclusies te trekken. Ook wijzen ze op enkele positieve voortekens: lerenden van tweejarige opleidingen en deelnemers aan remediërende programma’s blijken er wel baat bij te hebben. Althans: naar eigen zeggen.

Deze pleitbezorgers wijzen ook niet geheel ten onrechte op andere factoren die het gebruik van adaptieve leertechnologie beïnvloeden (zoals ondersteuning tijdens bijeenkomsten).

Opvallend is verder dat veel scholen niet in staat waren om data over leerresultaten en kosten te verstrekken. Ook waren er scholen die moeite hadden met de implementatie.

Het ontwikkelen van adaptieve leerprogramma’s is een complexe zaak. Het is best mogelijk dat de kwaliteit van veel programma’s op dit moment nog te wensen overlaat. Verder weten we nog onvoldoende over bijvoorbeeld de relevantie voor specifieke doelgroepen. Uiteraard blijkt ook maar weer dat veel verschillende factoren van invloed zijn op de effectiviteit van leerprogramma’s.

Tijdens de Onderzoeksconferentie 2016 van Kennisnet en de NRO werd ook al gewezen op wisselende -maar dus ook positieve- ervaringen met adaptieve digitale leermaterialen. Kwaliteit bleek ook hier vaak een ‘issue’.

Er zal meer onderzoek gedaan moeten worden naar de beloftes van adaptieve leertechnologie. Welke lerenden leren er effectiever door, of meer efficiënt? Zijn we in staat om met behulp van deze leertechnologieën beter aan te sluiten op individuele leervragen en -behoeftes?
We moeten dus vooral niet stoppen met experimenten, en adaptieve leertechnologie te begraven ophet kerkhof van vergeten leertechnologieën (vrij naar Zafon).

Maar we moeten er vooral ook voor waken om dergelijke programma’s al heel breed in te zetten.

This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.