Denise Pires beschrijft in Augmented Reality: een nieuwe manier van leren? enkele theoretische achtergronden van het gebruik van augmented reality (AR) voor leren. Zij plaatst AR met name tegen de achtergrond van theorieën die er van uitgaan dat kennisontwikkeling vooral plaats moet vinden binnen de context waarin kennis moet worden toegepast. Daarnaast sluit AR aan op inzichten dat leren niet altijd een lineair proces is. AR heeft vervolgens als voordeel dat lerenden fouten kunnen maken, zonder dat dit ernstige gevolgen heeft. AR zou minder goed geschikt zijn voor het overbrengen van abstracte en complexe kennis.
Pires geeft een zinvolle, beknopte, beschrijving van onderwijskundige achtergronden bij AR. Opvallend is de overlap met simulaties. Zij gaat niet op op de transferproblematiek tussen een gesimuleerde omgeving en de 'echte' realiteit. Verder is het volgens mij lastig om basiskennis via AR te verwerven. Ik vind het trouwens positief dat Frankwatching (waar het artikel is verschenen) ook ruimte geeft voor meer theoretische achtergronden bij technologieën.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Geef een reactie