Net als hockeycoach Marc Lammers in 2012, pleitte Claire Boonstra er tijdens het nationale e-learning event voor dat het onderwijs bevordert dat lerenden hun sterke kanten door ontwikkelen, en niet krampachtig focust op het verbeteren van datgene wat je niet kunt. Dat vraagt volgens haar om een ander onderwijssysteem.
Claire Boonstra, mede-oprichter van Layar, is tijdens de afsluitende keynote van het nationale e-learning event, ingegaan op wat mensen motiveert en inspireert en hoe kennis ontwikkeld wordt. Dankzij digitale technologie is een andere wereld aan het ontstaan. Daarin staan netwerken centraal.
Zij vertelde aan de hand van anekdotes hoe je binnen grote bedrijven leert om werk te doen dat niet past bij je talenten. Medewerkers worden niet aangemoedigd om hun sterke kanten te gebruiken, maar om hun 'niet' te verbeteren.
Het onderwijs doet in feite hetzelfde. Toetsen en testen zijn daar bijvoorbeeld ook op gericht. Op het scoren, niet op het duiden. Het gaat vandaag de dag echter op ieders waardevolle bijdrage aan de netwerksamenleving. Mensen die dat doen, zijn vaak niet degenen met de hoogste status en het hoogste salaris.
Zij stelde ook dat het belangrijkste dat je hebt geleerd, vaak buiten curricula leert. Onderwijs zou er op gericht moeten zijn unieke talenten tot hun ontwikkeling te laten komen. Bedrijven zoals Valve doen dat. Zij hebben een heel platte organisatie en maken een gemiddelde winst van 87,5 miljoen dollar per persoon per jaar. Medewerkers bepalen zelf aan welke projecten zij werken. Valve laat project/productgroepen zelf medewerkers beoordelen op een aantal aspecten zoals bijdragen aan de groep of aan het product. Lees het handboek voor nieuwe personeelsleden van Valve.
Het onderwijs zou de ontwikkeling moeten doormaken van het 'niet' naar het 'wel'. Daarom heeft zij Operation Education gestart, en een manifest geschreven. Elke twee weken bedenkt men acties, en op 24 april organiseert men het Festival of Solutions. Zij zijn bijvoorbeeld bezig met de ontwikkeling van een schoolwaardekompas: een soort kieskompas voor het onderwijs. Ook willen ze vooral 'good practices' zichtbaar maken. Voorbeelden van oplossingen zijn:
- Organiseer een 'unschool' binnen school (bijvoorbeeld een project dat ze altijd al hadden willen doen of vragen die ze beantwoord willen krijgen).
- SudburyValley Schools (democratische scholen) waar kinderen heel veel autonomie en zelfverantwoordelijkheid voor het eigen leren dragen.
- Massive Open Online Courses.
Het gaat niet om schools leren, maar om een leven lang leren. Het gaat om het omzetten van angst naar verantwoordelijkheid. Daar zou het onderwijs op gericht moeten zijn. De centrale vraag is wat jouw waardevolle bijdrage is en of dat in lijn is met jouw talenten en motivaties.
Boonstra's invalshoek lijkt sterk op sir Ken Robinson's benadering en opvattingen van Dan Pink over motivatie. Ze focust vooral op visie.
Vanuit de zaal werd onder meer aangegeven dat deze pleidooien een jaar of dertig geleden ook werden gehouden. Waar komt dit Deja Vu gevoel vandaan? Klopt de cyclus-theorie vanuit de geschiedenisfilosofie.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Geef een reactie