Doceren met behulp van social software is complex. Aldus Cool Cat teacher Vicki Davis die spreekt over Web 2.0 teaching. Vicki gebruikt de metafoor speler-coach om dit te verduidelijken. Aan een coach worden andere eisen gesteld, dan aan een speler. Een team managen is ingewikkelder dan jezelf managen.
In feite doelt Davis op de veranderende rol van de docent bij onderwijs, waarbij de lerende een actievere rol speelt. En als je web 2.0 gebruikt, krijgt de lerende volgens haar per definitie een meer actieve rol.
Now, good teachers can be coaches and not use Web 2.0 tools, however, if you are using Web 2.0 in the classroom you HAVE to be a coach.
Davis illustreert in haar bijdrage dat meer komt kijken bij het gebruik van web 2.0 voor co-creatie, dan bij het klassieke 'instructie-test'-model. Niet in de laatste plaats dankzij technologie, wier wegen vaak nog steeds ondoorgrondelijk zijn. Maar, schrijft Davis
using Web 2.0 tools in teaching is not easy but it is worth it.
Technologieën beïnvloeden de manier waarop mensen zich gedragen, en dus ook de manier waarop leren vorm krijgt. Toch wordt social software lang niet altijd op een activerende manier binnen het onderwijs gebruikt. Het gebruik van Web 2.0 binnen het onderwijs is niet hetzelfde als 'onderwijs 2.0', al bieden deze tools daar wel de mogelijkheden toe.
Om andere manieren van leren en doceren vorm te geven, is meer nodig (denk aan nieuwe werkvormen of andere manieren van beoordelen; denk aan TPACK). En dat dit niet eenvoudig is, staat wat mij betreft als een paal boven water.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Akkoord. Klinkt het niet al te pretentieus als ik eraan toevoeg dat ik ‘uit ervaring’, ‘uit de klaspraktijk’ spreek?