Over deze vraag ging het debat aan het einde van de eerste dag van de Online Educa Berlin. Aric Sigman hield een vurig pleidooi voor minder social computing. Donald Clark ging hier fors tegen in. Clark verwijt Sigman onder meer "cherry picking" uit wetenschappelijke artikelen (die eigenlijk niet over social networking gaan), Sigman stelt dat Clark geen wetenschapper is.
Eigenlijk gaat het hierbij om twee botsende visies. Het gaat over vertrouwen in de capaciteiten en talenten van mensen versus de behoefte om mensen van uit 'low trust'-houding te controleren. Over wijsheid van menigten versus een 'expert-leken'-benadering. Over democratisering, zelfbestemming en zelfverantwoordelijkheid versus het verdedigen van de status quo, afhankelijkheid en het handvaven van bestaande machtsverhoudingen. Over veranderen versus aanpassen. In het onderwijs vertaalt zich dit in organisatiegecentreerd vs lerende-gecentreerd leren.
Ik vind het verder opvallend dat mensen als Sigman online contacten niet 'sociaal' vinden. Terwijl je volgens mij -mede als gevolg van social computing- het begrip 'sociaal' zou moeten herdefiniëren. Hoeveel mensen heb ik niet persoonlijk leren kennen dankzij mijn weblog of Twitter?
In elk geval kreeg Clark net iets meer mensen op zijn hand, toen over de stelling werd gestemd dat social computing slecht is voor jongeren. Je weet natuurlijk niet waarom mensen voor of tegen stemmen (Sigman ging -heel slim – met name in op de mate van gebruik). Maar op een Online Educa had ik in elk geval een duidelijker score in het voordeel van Clark verwacht. De 'e-learning-wereld' is wellicht behoudender dan ik dacht.
In elk geval vond ik het leuk dat de organisatie een debat heeft georganiseerd, in plaats van weer plenaire verhalen (ook al bestond dit debat deels uit betogen). Eerder heb ik dit dapper genoemd. Voor een eerste keer vond ik het zeker geslaagd.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Geef een reactie