Van standaarden en specificaties op het gebied van leertechnologie raak je over het algemeen niet echt opgewonden. Toch is er nu sprake van een nieuwe ontwikkeling die de menig criticaster van deze standaarden en specificaties op het puntje van de stoel laat zitten.
Ik heb de ontwikkeling van standaarden en specificaties op het gebied van e-learning nooit echt op de voet gevolgd. Ik heb wel collega’s bij Celstec die zich daar heel intensief mee bezig hebben gehouden.
Standaarden en specificaties zouden wat mij betreft vooral moeten voorkomen dat sprake is van afhankelijkheid van leveranciers. Het leek mij wel belangrijk als je online leerstof los van een elektronische leeromgeving en leermanagement systeem kon gebruiken, ook al leer je van en met veel meer dan content.
Ook begreep ik dat het handig kon zijn als bepaalde data van en over lerenden uitgewisseld konden worden tussen systemen. Maar ook nu gold: niet alles wordt opgeslagen.
Bovendien bleken er heel wat haken en ogen te zitten aan de uitwisselbaarheid. De liefde voor standaarden en specificaties moet van twee kanten komen, wil sprake zijn van uitwisselbaarheid. Verder is het toevoegen van metadata aan content een enorme klus, en blijkt de behoefte aan uitwisselbaarheid lang niet altijd zo groot dan vaak verondersteld (gehoopt?) wordt. Tenslotte zijn standaarden niet altijd echte standaarden (vandaar dat ik ook spreek van ‘specificaties’).
De laatste paar maanden lees ik steeds vaker over een nieuwe ontwikkeling op dit terrein. SCORM schijnt in Tin Can een opvolger te krijgen. Er wordt gebruik gemaakt van een API die ervoor zorgt dat leeractiviteiten van lerenden worden geregistreerd en vastgelegd in een Learning Record Store. Daarbij gaat het om statements, bijvoorbeeld “Wilfred heeft een blogpost geschreven”. Als ik Ben Betts goed begrijp wordt daarbij niet alleen gebruik gemaakt van data uit elektronische leeromgevingen/leermanagement systemen, maar van ‘big data‘ uit tal van systemen waarmee geleerd wordt (ELO 2.0 zou je kunnen zeggen). Tin Can heeft daarmee volgens mij een nauwe relatie met learning analytics.
Graham Attwell stelt dat Tin Can meer informele vormen van leren kan helpen erkennen. Hij roemt de eenvoud, maar vreest tevens voor complexe implementaties. Er schijnt op korte termijn een WordPress plug in van Tin Can ontwikkeld te worden.
Lees ook de uitleg van Jordie Haverkamp.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Geef een reactie