Hybrid Education 2.0 van Steve Kolowich gaat over een initiatief van de Carnegie Mellon Universiteit om vrij toegankelijke cursussen te ontwerpen voor lerenden die niet zijn ingeschreven bij deze universiteit. Vervolgens heeft men ontdekt dat deze groep lerenden betere studieresultaten behaalden dan de reguliere studenten die dezelfde cursus klassikaal volgden. Daarom onderzoekt men nu inhoeverre men deze 'open leer' cursussen samen met klassikaal onderwijs kan aanbieden, om op die manier onderwijs- en leerprocessen te versterken.
Steve Kolowich vindt het intrigerend dat de onderzoekers meer geïnteresseerd zijn in een nieuwe hybride vorm van onderwijs, dan in online leren waarbij de docent vervangen wordt. De universiteit verwacht echter een verdiepingsslag (basisleerstof online, verdieping offline) en dus een kwaliteitsverbetering.
Het artikel reflecteert verder onder meer over de mogelijke gevolgen van 'open education' voor het onderwijssysteem. Kolowich stelt daarbij bijvoorbeeld dat het didactisch model van het online aanbod van deze universiteit er niet van uit gaat dat ICT alleen het medium is dat door docenten wordt gebruikt. Het online programma interacteert immers zelf met elke individuele student. Iets waar een docent niet toe in staat is.
In other words, the software acts like a private tutor, quizzing students constantly as they work through linear lessons and adjusting in accordance with how quickly they show they are grasping different concepts.
Ik vraag me af of deze casus geen schoolvoorbeeld is van een ontwrichtende innovatie binnen het Amerikaanse hoger onderwijs. De Carnegie Mellon Universiteit bereikt dankzij online leren een nieuwe doelgroep. Wellicht scoort deze groep lerenden beter op de toetsen dan de reguliere studenten, omdat online leren hen meer motiveert. En sluit deze van leren juist minder aan bij de leervoorkeuren van de zittende studenten. Maar misschien klopt het inderdaad dat vooral basisstof geschikt is om op deze manier te doceren, en zal verdiepingsstof op een andere (online?) manier geleerd moeten worden.
Het blijft een zoektocht, het vinden van een evenwicht tussen technologie, didactiek en vakinhoud.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Zeker een mooi voorbeeld van disruption, Wilfred! Vooral ook interessant om te lezen dat door het verder ontwikkelen van zowel de fysieke als de virtuele component het geheel een betere kwaliteit levert dan een van de twee componenten samen. We moeten er nog steeds eens over verder praten.
@Frans Schouwenburg: men verwacht dat de combinatie van de componenten betere kwaliteit levert. Moet nog blijken. We moeten inderdaad eens verder praten.
Heeft dit niet meer te maken met intrinsieke of excentrieke motivatie van de lerende?
@Caspar Ewals: je bedoelt dat de nieuwe doelgroep intrinsiek gemotiveerd is, terwijl de reguliere studenten overwegend extrinsiek gemotiveerd zijn? Zou kunnen.