Nee, hè! Niet alweer een nieuwe generatie

Slimme reclamejongens willen ons doen geloven dat er weer een nieuwe generatie jongeren aan komt. Dit keer de altijd met elkaar verbonden zijnde Generatie C. Laten we ons hierdoor nu eens niet afleiden, maar ons focussen op echte redenen om te innoveren.

Ja, hoor. Daar gaan we weer. Debbie Morrisson ziet weer een nieuwe generatie het onderwijs instromen. Een generatie die in hoge mate met elkaar verbonden is, en online is zolang men wakker is. De Generatie ‘C’ heet deze generatie dit keer. De ‘C’ staat uiteraard voor ‘connected’. Andere sleutelwoorden zijn: communicating, content-centric, computerized, community-oriented, always clicking.

Zij zijn geboren na 1990, en zijn woonachtig over de hele wereld (in Brazilië, Rusland, India en China vooral in stedelijke gebieden). In 2020 vormen zij 40% van de wereldbevolking.

Volgens Morrisson zal het onderwijs in moeten spelen op het feit dat deze groep altijd verbonden en altijd online is. Zij illustreert aan de hand van foto’s dat onderwijsinstellingen hier nog niet klaar voor zijn. Ook benadrukt zij dat we vooral pedagogiek en didactiek zullen moeten veranderen:

Change goes beyond offering online classes, educational apps, or mobile learning options – a fundamental shift in how we think about education is necessary, a new vision is needed.

Natuurlijk zijn onderwijsinnovaties noodzakelijk. Maar laten we wel wezen: het zijn vooral de reclamejongens (en meisjes) die dergelijke concepten lanceren. Het verkoopt, terwijl de werkelijkheid veel genuanceerder is. Een deel van de generatie, geboren na 1990, is helemaal niet zo ‘connected’, terwijl veel ‘oudjes’ (geboren voor 1970) dat wel zijn.

Ik heb hier moeite mee omdat dergelijk geblabla de aandacht afleidt van datgene waar het werkelijk om draait:

• Diverse social, culturele, economische en technologische factoren leiden ertoe dat jongeren en volwassenen andere bekwaamheden moeten ontwikkelen, dan ongeveer 20 jaar geleden. Er zal dus gewerkt moeten worden aan andere leerdoelen.
• De laatste jaren hebben we nieuwe inzichten ontwikkeld met betrekking tot didactiek. Vooral doordat je met traditionele manieren van leren onvoldoende goed kunt werken aan de ontwikkeling van nieuwe leerdoelen.
• Nieuwe technologie maakt andere manieren van leren mogelijk. We hebben nieuwe technologie altijd en overal tot onze beschikking. Hetgeen niet betekent dat we nieuwe technologie altijd moeten gebruiken. Maar we kunnen nu leeractiviteiten uitvoeren, die twee decennia geleden onmogelijk uit te voeren waren (denk alleen aan online video).
• Jongeren en volwassenen moeten vaak nog leren een balans te vinden tussen online en offline zijn. Altijd verbonden zijn, is niet altijd verstandig.