Nu ik mijn boek ‘E-learning. Trends en ontwikkelingen’ aan het afronden ben, realiseer ik me weer eens dat het Nederlandse beleid op het gebied van de BTW belemmerend werkt voor vernieuwing van onderwijs, leren en opleiden. Twee voorbeelden.
In de eerste plaats vallen elektronische boeken en online leerstof onder het hoogste BTW-tarief, terwijl je over papieren leermaterialen 6% BTW betaalt. Dat betekent dat wij over de ePub-versie 21% BTW moeten afdragen en heffen, en over de papieren versie 6%. Dit verschil schijnt te maken te hebben met Europese richtlijnen (vrees voor grensoverschrijdende concurrentieverstoring en een algemeen tarief voor alle elektronisch aangeboden diensten). Maar ik blijf dit onlogisch vinden. Het wordt zelfs nog complexer vanaf 2015.
Het tweede voorbeeld betreft het verschil tussen trainingen, scholing en deelnemergecentreerde vormen van leren en ontwikkelen. Als ik een presentatie of ‘voordracht’ verzorg voor instellingen, dan hoeft mijn werkgever daarover geen BTW in rekening te brengen. Als ik echter een groep docenten via workshops begeleid bij het herontwerpen van curricula, of als ik opleiders op de werkvloer coach, dan wordt dat niet als opleiden beschouwt en geldt het hoge BTW-tarief. Met andere woorden: de belastingdienst heeft een wel heel ’traditionele’ kijk op leren, waardoor kosten voor innovatieve manieren van leren en ontwikkelen 21% duurder uitvallen (uitgaande van dezelfde tijdsbesteding door een ‘docent’).
Kan daar niets aan gedaan worden?
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Geef een reactie