Volgens het artikel What price MOOCs? gaat de aandacht voor massive open online courses vooral uit naar het concept en de kwaliteit van deze cursussen. Een essentiële vraag is echter: wie betaalt de rekening van MOOC’s?
Deze bijdrage schetst een beeld van een steeds sterker competitieve markt: onderwijsinstellingen in het Angelsaksische taalgebied worden in toenemende mate elkaars concurrent. Studenten kunnen dankzij MOOC’s namelijk wereldwijd kiezen uit online cursussen. Daarbij doen zich twee ontwikkelingen voor:
- Er zullen steeds vaker mengvormen optreden tussen publieke en private aanbieders en beoordelaars. Daarbij zal ook steeds vaker maatwerk worden toegepast (wat betreft leertrajecten en beoordelingen).
- Wie het eerst komt, die het eerst maalt. Degene die als eerste een concept en business model op het gebied van massive open online courses neerzet, plaatst piketpaaltjes.
De financiering van MOOC’s is nadrukkelijk afhankelijk van de opbrengsten van aanvullende diensten: certificering, contacten met experts, begeleiding, toegang tot aanvullende informatie, en dergelijke. Ook zijn er aanbieders van MOOC’s die vooral lijken te verdienen aan data van gebruikers. Denk aan belangstellende werkgevers die in contact worden gebracht met ‘high potentials’ . Het is daarbij de vraag of de groep die bereid is om aanvullende diensten te betalen, groot genoeg is om de kosten van MOOC’s te dekken.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Geef een reactie