MOOCs hebben online leren weer op de kaart gezet (MOOC-bloemlezing 20) #elearnmooc

2 reacties

De laatste tijd wordt het nieuws over Massive Open Online Courses gedomineerd door twijfel van één van grondleggers van de zogenaamde xMOOCs, Sebastian Thrun, over het concept van de MOOC. En dan in het bijzonder de twijfel over het rendement en het verdienmodel. Maar er zijn ook andere berichten verschenen, die vaak moeite van het lezen waard zijn.

  • Jonathan Haber reageert in The Huffington Post op de kritiek op MOOCs (bijvoorbeeld wat betreft de lage 'rendementscijfers' of het didactisch concept). Deze critici miskennen volgens hem dat MOOCs ook in ontwikkeling zijn.Volgens hem hebben MOOCs bovendien al tot beweging geleid binnen het hoger onderwijs. Dat klopt inderdaad. De belangstelling voor online leren is binnen het hoger onderwijs, ook op het niveau van beslissers, onmiskenbaar toegenomen. Ik ben benieuwd of dit ook leidt tot daadwerkelijke innovaties.
  • Robert Schuwer heeft een blogpost gewijd aan de diversiteit die op het gebied van MOOCs aan het ontstaan is. Hij noteert acht termen, die de laatste tijd in omloop zijn, en een taxonomie. Daarbij valt op dat sommige termen betrekking hebben op 'gewone' online cursussen of op open courseware. Ik vraag me daarbij af of het verstandig is om steeds nieuwe termen te introduceren die een variant zijn op 'MOOC'. Er is niets mis met 'gewoon' online leren (mits goed uitgevoerd).
  • Judith Pirani richt zich met A Compendium of MOOC Perspectives, Research, and Resources (EDUCAUSE Review) vooral op bestuurders en leidinggevenden op het gebied van ICT. Zij beschouwt MOOCs als een voorbeeld van een toenemende adoptie van e-learning. Volgens haar worden MOOCs ook meer en meer geaccepteerd binnen het reguliere hoger onderwijs (studiepunten), terwijl gevestigde e-learning bedrijven zich hier ook meer en meer mee bezig gaan houden. Verder laat zij zien dat ongeveer driekwart van de studenten in de VS nog nooit heeft gehoord van MOOCs. Onderwijsinstellingen zouden volgens haar vooral door een strategische bril naar MOOCs moeten kijken (o.a. bereiken van nieuwe doelgroepen).
  • Een voorbeeld van acceptatie van MOOCs is het initiatief van de Open Educational Resources University. Lerenden kunnen participatie in open courseware tegen betaling gecertificeerd krijgen (vermoedelijk $ 200). De 31 universiteiten, die deelnemen aan de OER University, hebben afgesproken om deze certificaten te erkennen.

    Once the university assessors are satisfied that the applicants can demonstrate the learning outcomes associated with its programmes, they would become eligible for graduation.

  • A New Pedagogy is Emerging…And Online Learning is a Key Contributing Factor gaat vooral in op didactiek van online leren, en dan ook van MOOCs. De bijdrage vat prikkels voor een nieuwe didactiek samen. Vervolgens gaat de auteur in op kernelementen van een nieuwe didactiek: hybride leren (o.a het concept van de flipped classroom), vormen van samenwerkend leren en leren in communities, het gebruik van multimedia en open educational resources, een grotere nadruk op controle door de lerenden, anywhere/anytime/anysize leren, nieuwe vormen van beoordelen, en meer zelfgestuurd leren (ook nonformeel). De auteur geeft voorbeelden van deze ontwikkelingen, en stelt vragen bij de impact ervan.
  • Volgens Helen Knight van de BBC biedt de data die MOOCs genereren tal van mogelijkheden voor onderwijsonderzoek. Je kunt veel beter loggen en analyseren hoe lerenden zich in een online leeromgeving gedragen. Dankzij deze analyses kun je bijvoorbeeld nagaan wat effectieve vormen van online presenteren zijn. Het valt dan op dat lerenden heel verschillende voorkeuren van presentatievormen hebben. Dat pleit volgens Knight voor adaptieve systemen. Je moet daarbij wel rekening houden met de complexiteit van het interpreteren. Bovendien leren lerenden bij online leren, niet alleen online.
  • Henry Lucas schrijft dat universiteiten hun business model moeten veranderen, willen zij op termijn overleven. Lucas gelooft erg in het disruptieve karakter van MOOCs. Aan diegenen die stellen dat het zo'n vaart niet zal lopen, antwoordt hij: dat dachten de bestuurders van Kodak en Borders ook. Hij probeert een gevoel van urgentie te creëren aan de hand van vier voorbeelden. Vervolgens gaat hij summier in op strategieën die je kunt hanteren om om te gaan met veranderingen (zoals ontkennen, kostenreductie of een gebrek aan verbeeldingskracht). Lucas schetst daarna kansen, bedreigingen en ingrediënten voor een overlevingsstrategie. Zoals je misschien kunt opmaken uit deze samenvatting, ben ik niet heel enthousiast over deze bijdrage. Ik heb deze toch in deze twintigste MOOC-bloemlezing opgenomen om de 'tone of voice' van de discussie omtrent MOOCs te illustreren. Er wordt voor een deel nog steeds vooral geroepen.
  • Phil Hill continueert zijn analyse van degenen die zich voor een MOOC inschrijven. Een groot deel meldt zich aan, maar laat het daarbij. Een aanzienlijk deel neemt deel aan een aantal leeractiviteiten, maar rond de cursus niet af. Verder heb je nog deelnemers die, vooral aan het begin, participeren in enkele activiteiten, en deelnemers die actief of passief leert en de cursus afmaakt. En je hebt een groep die van plan zijn de cursus af te maken, maar gedurende de rit afhaakt.

Zie ook:

 

This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.

Delen

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *