MOOCs en didactische modellen

Sui Fai John Mak gaat in een recente blogpost in op de relatie tussen didactische modellen  en Massive Open Online Courses. Daarbij vergeet hij helaas aandacht te besteden aan één belangrijke invalshoek.

In How to explain the current xMOOCs in terms of education model and pedagogy? stelt Sui Fai John Mak dat binnen sociale wetenschappen ideeën en concepten meer overtuigend blijken te werken dan empirische data en experimenteel bewijs. Zowel cMOOCs als xMOOCs zijn gebaseerd op verschillende theorieën. Volgens hem kunnen xMOOCs echter ook worden beschreven vanuit theorieën die van toepassing zijn op cMOOCs (zoals de complexiteitstheorie of chaostheorie). Hij concludeert dat mensen dikwijls een fenomeen proberen te verklaren

by pre-conceived and well-designed instructions and wonderful pedagogy in order to fulfill the self-fulfilling prophecy, which may unfortunately not always be representing the actual pattern of education and learning that has taken place.

Binnen xMOOCs verlopen interactiepatronen dan wellicht vergelijkbaar als binnen cMOOCs. Dat zou wel eens kunnen betekenen dat deze twee typen cursussen niet zo lijnrecht tegenover elkaar staan, als vaak wordt beweerd. Omgekeerd zou je dan volgens mij ook kunnen stellen dat cMOOCs wellicht ook verklaard kunnen worden vanuit theorieën van xMOOCs.

Mak besteedt helaas geen aandacht aan verschillende onderzoeksbenaderingen binnen onderwijsonderzoek. Het is vooral de benadering van ‘evidence based research‘ die de nadruk legt op empirische data. Deze benadering kent echter de nodige beperkingen. Daarnaast kennen we nog andere onderzoeksbenaderingen waarbij ideeën en concepten uitgangspunt zijn. De publicatie ‘Onderzoek in Onderwijs‘ beschrijft een aantal van deze benaderingen. Volgens mij is dit één van de verklaringen voor de grote aandacht voor ideeën en concepten binnen het onderwijs.

In een begeleidende video illustreert Sui Fai John Mak m.i. overigens een belangrijke tekortkoming van cMOOCs. Het is onduidelijk hoe gedistribueerd ontwikkelde artefacten het leren binnen een cMOOC daadwerkelijk beïnvloeden. Aggregatie van gedistribueerde content binnend eze cursussen is een issue. Visualisaties kunnen helpen bij het zichtbaar maken van patronen, en op deze manier kennis creëren. Maar daar ontbreekt het dus aan.