Mijn jeugdtrauma van exact 45 jaar geleden

Ik realiseerde me verleden week dat het Nederlands damesvoetbalelftal de WK-finale speelt, exact 45 jaar na de verloren voetbalfinale van 1974. Deze finale vormde lange tijd een  jeugdtrauma voor me.

De WK voetbal in (West-)Duitsland werd binnen mijn familie in Kerkrade zeer intens beleefd. Ik kan nu nog steeds alle uitslagen van het Nederlands elftal opdreunen, plus de doelpuntenmakers van Nederland. Na de eerste wedstrijd werd mijn toen veertienjarige zus op slag smoorverliefd op Johnny Rep. Wat was Nederland fantastisch.

En wat waren we zwaar teleurgesteld toen we “er toch nog waren ingetrapt” in die wedstrijd tegen West-Duitsland. Mede dankzij vuile leugens van roddelblad Bild waren onze jongens uit hun ritme gebracht. Een onterecht toegekende strafschop, een typische frommelgoal van Gerd Müller en heel veel pech in de tweede helft hadden ons de das om gedaan.

De anti-Duitse gevoelens in de familie werden weer sterk aangewakkerd. We waren ervan overtuigd dat Duitsers aan het eind altijd winnen ook al had toen nog niemand van Gary Lineker, laat staan van zijn befaamde uitspraak, gehoord.  Wij kinderen hanteerden na deze finale een systeem waarbij je pluspunten kon verdienen als je Duitsers onheus bejegende. Je kreeg minpunten als je Duitsers hielp. Een systeem dat werd aangemoedigd door de volwassen mannen in de familie. Zo verdiende ik pluspunten toen ik een Duits echtpaar doelbewust naar de andere kant op stuurde, en toen ik een Duits neefje tijdens een voetbalpartijtje onderuit schoffelde.

Gelukkig heelde de tijd ook deze ‘wonden’. Toch is er altijd wat blijven knagen. Tot ik in 2004 het boek ‘1974. Wij waren de besten‘ van Auke Kok las (Andere Tijden heeft een aflevering naar aanleiding van dit boek gemaakt). Daaruit bleek dat het Nederlands elftal de nederlaag van 1974 toch vooral ook aan zichzelf heeft te danken.

Trainer Rinus Michels was vaak naar Barcelona, de spelers gedroegen zich allesbehalve professioneel (drank, sigaretten, onderlinge pesterijen) en het zwembadincident bleek geen leugen van Bild Zeitung (hooguit zwaar aangezet). De vaak bewierookte Johan Cruyff had zijn echtgenote Danny iets uit te leggen, en heeft hierdoor uren met haar aan de telefoon doorgebracht. Bovendien heeft Cruyff er aan bijgedragen dat de op dat moment beste doelman van Nederland, Jan van Beveren, niet bij de Oranje-selectie zat. Zou Van Beveren die frommelgoal niet hebben voorkomen?

Behalve dat het Nederlands elftal door amateurisme er zelf toe heeft bijgedragen dat men op zondag 7 juli 1974 niet in goede doen was, is het bij een voetbaltoernooi ook normaal dat geluk een grote rol speelt. En dat dus niet altijd de beste wint. Dat laat onderstaande video zien. Bekwaamheden spelen bij sport een grote rol, maar geluk ook. Dat heeft onder meer te maken met het aantal wedstrijden dat van invloed is op het bepalen van de winnaar.

Er is dus ook hoop voor de dames, vanmiddag.