Sinds gisteravond heb ik maar liefst vier ervaringen opgedaan die me doen geloven dat professionals, die zich met (t)e-learning bezighouden, mogelijk te ver voor "de troepen" uit lopen.
1) Gisteravond sprak ik iemand die mijn website had bezocht en vond dat ik wel erg ingewikkeld taalgebruik hanteerde. Collega-adviseurs op het gebied van ICT en leren geven daarengtegen vaker aan dat ik erg begrijpelijk schrijf (ook voor niet-specialisten).
2) Ik kreeg vanochtend een telefoontje van een ICT-coördinator van een middelbare school. Zij refereerde aan een persbericht dat ik heb gestuurd over twee gratis beschikbare elektronische leeromgevingen. Met dit persbericht, dat door diverse bladen is opgepikt, wilden we o.a. scholen enthousiasmeren. Het persbericht is echter meer anderhalf jaar oud!
3) Ik las net in de AutomatiseringsGids dat leerkrachten zich wild ergeren aan ICT op school (niet de gelijknamige stichting, maar het gebruik van ICT). De klachten hebben voor een groot deel te maken met de technologie. En wij profesionals maar roepen "It’s the pedagogy, stupid!".
4) Vanochtend vroeg een collega of ik informatie had over wanneer en hoe je als docent een beamer kunt gebruiken.
Mijn eerste gedachte was: "Is dat anno 2005 nog een leervraag voor docenten?" Mijn tweede reactie: "Er is nog veel te doen?" Reactie drie: "Eenvoudige technologie kan ook krachtig worden ingezet, zelfs een beamer!" Een snelle zoektocht (te beginnen bij Digitale Didactiek) leverde een aantal resulaten op:
- Hoe geef je een goed college ondersteund met PowerPoint?
- Using Computer Slide Presentations in the College Classroom
- Enhance presentations
- Create powerpoint presentations
En tussen neus en lippen door ook nog even geïllustreerd dat een PowerPoint-presentatie (of een presentatie gemaakt met soortgelijke software) niet persé lineair opgebouwd hoeft te zijn (je kunt immers hyperlinks maken).
In elk geval staat deze jongen weer met twee benen op de grond….
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Hmm… ik weet precies wat je bedoelt. Ik ben ook bijzonder geïnteresseerd in kennismanagement, online (herbruiken van) toetsen en portfolio’s, maar ben in mijn dagelijkse ICTO ondersteuning meer bezig met dataprojectoren en personen uit te leggen hoe je met copy-paste van het internet in een teksteditor geraakt.
Innoverend!
Goed dat we dit soort communities hebben om ons wat uit te leven. En hopelijk/traag gaan we erop vooruit.
Met sympathiserende groet,
Maarten.
Persoonlijk vind ik deze weblog juist heel erg makkelijk om te lezen en te begrijpen. Maar ik kan me wel voorstellen dat lezers die iets minder thuis zijn in bepaald vakjargon eerder kunnen afhaken (zo de gemiddelde docent b.v. echt geïnteresseerd zijn in een website over connectivisme terwijl hij nog niet weet wat het inhoud).
De andere drie ervaringen komen denk ik voort uit een gebrek aan informatievaardigheden van docenten. Ik heb het vermoeden dat er nog te veel met ICT en nieuwe technieken gewerkt wordt omdat het nieuw is i.p.v. dat het het onderwijs daadwekelijk verbeterd (maar dat is natuurlijk mijn mening).
Wellicht zijn deze informatievaaridigheden ook wel een aandachtspunt waaraan de lerarenopleidingen en de PABO’s meer aandacht kunnen geven. Ik ben persoonlijk ook wel benieuwd hoe hier binnen het IVLOS aandacht aan wordt besteed?
Ja, in aansluiting op Jeroen: hoe bij-de-tijd zijn eigenlijk die lerarenopleidingen en PABO’s?
Dat laat natuurlijk onverlet dat dat alleen de nog-in-opleiding zijnde leraren zal gaan helpen.
Het gaat juist om de docenten/leraren die reeds ‘gecertificeerd’ zijn om les te geven. Hoe bereiken we die?
Dit voorbeeld doet me overigens denken aan een collega die mij vanochtend vertelde dat een secretaresse geen afspraken via Outlook plande omdat ze niet wist hoe dit werkt… Ahum.
Beste Jeroen en Wytze,
Er moet altijd ruimte zijn om te experimenteren met nieuwe technologie. Maar je moet nieuwe technologie alleen invoeren als het toegevoegde waarde heeft voor het leren.
Ik zal mijn collega’s van de lerarenopleiding bij het IVLOS eens vragen welke aandacht zij besteden aan informatievaardigheden en ICT. Wat mij betreft hoeft dat overigens geen apart vak te zijn, maar het dit het beste geïntegreerd aangeboden worden. Bij het IVLOS werken leraren in opleiding in elk geval al jaren aan een digitaal portfolio (met behulp van Dreamweaver). Ook wordt menig vak ondersteund met WebCT en BlackBoard.
Ik weet niet precies wat andere lerarenopleidingen en PABO’s hier aan doen. Volgens mij wordt er verschillend mee omgegaan. Volgens mij besteed Edith Stein er veel aandacht aan. Hetzelfde geldt voor de HAN waar mijn oud-colelga Marijke Kral lector is.
Natuurlijk moet (nieuwe) technologie alleen worden ingevoerd als het toegevoegde waarde heeft. Maar hoe kunnen leraren bepalen of het nuttig is om nieuwe technologieën in te voeren als zij niet weten welke mogelijkheden nieuwe (en overigens ook oude) technologieën allemaal kunnen bieden?
Het lijkt mij dat en lerarenopleiding de plaats is waar de mogelijkheden van nieuwe technologieën gedemonstreerd kunnen worden. Vervolgens kunnen de leraren in opleiding discuseren over het nut en de toepasbaarheid van deze technologieën binnen het onderwijs en het eventueel tijdens stages en hun toekomstige werk e.d. uitproberen.
Of je hier het beste geïntegreerd in ander modules of in één specifieke module aandacht aan kunt besteden, is een andere vraag. Ik denk persoonlijk dat je de mogelijkheden van de nieuwe technieken in een speciaal hiervoor gegeven module verder kunt uitdiepen dan geïntegreerd in een module waarin eigenlijk heel andere leerdoelen worden nastreeft. Dit neemt natuurlijk niet weg dat er in andere module geen aandacht besteedt moet worden aan het toepassen van nieuwe technologieën.