Meer mythes over online leren

Ruim een maand geleden heb ik geblogd over zeven misverstanden over online leren. Vanochtend las ik een kort artikel waarin drie mythes worden beschreven. Deze zijn deels aanvullend, en een beetje nieuw. Uiteraard heb ik ze weer van opmerkingen voorzien.

Tom Frederick denkt dat het onterecht is dat online onderwijs wordt bekritiseerd. Volgens hem is het “old-fashioned brick-and-mortar institution” veel meer in gevaar. Wat zijn volgens Frederick mythes over online onderwijs?

1. Lerenden hebben de structuur van een face-to-face klas nodig. Volgens de auteur is dat voor sommige lerenden inderdaad het geval. Hij wijst echter ook op de verveling die optreedt, op het feit dat je dankzij internet onderwijs kunt krijgen van de beste docenten en dat je door online te leren meer flexibel kunt leren (naar behoefte, in eigen tijd en tempo, enzovoorts).
   Mijn opmerking: Frederick gebruikt de term ‘structure’ hier op een wat vreemde manier. Eigenlijk doelt hij op de veronderstelling dat klassikale instructies effectiever zouden zijn dan online cursussen. Lees wat ik hier eerder over schreef. Bovendien: met ‘les kunnen krijgen van de beste docenten’ wordt vaak bedoeld: het bekijken van video’s van de beste docenten. Dat is echter een beperkte opvatting van onderwijs en leren.
   Structuur is echter heel belangrijk voor lerenden. Dankzij ICT kun je juist heel veel structuur bieden. Denk aan een helder overzicht van onderwerpen, taken en opdrachten (met deadlines). Hierbij zul je overigens de balans moeten vinden tussen structuur en flexibiliteit.
2. Docenten zouden niet beschikbaar zijn voor studenten. Tom Frederick werpt hierbij de hypothese op dat online docenten veel vaker hun emailadres en mobiele telefoonnummer aan lerenden geven, dan ‘traditionele’ docenten dat doen. Deze laatste groep is vaak tijdens een beperkt aantal kantooruren beschikbaar voor lerenden.
   Mijn opmerking: ook dit heeft te maken met het eerder beschreven misverstand dat online leren een eenzame gebeurtenis zou zijn. Je hebt bij online leren als lerende inderdaad veel mogelijkheden om contact te hebben met docenten. Hoe groter de groep, des te minder docenten in staat zullen zijn om individueel te interacteren met studenten. Maar je hebt wel diverse mogelijkheden om effectief in te gaan op individuele vragen. Bijvoorbeeld via een webinar of door een kennisclip te maken met antwoorden op veelgestelde vragen. Maak verwachtingen over hoe je communiceert met lerenden vooraf helder. Overigens zijn er veel docenten die face-to-face onderwijs combineren met online begeleiding.
3. Online onderwijs is onpersoonlijk. Volgens Frederick was dat aanvankelijk zo. Maar nu niet meer. De meeste online cursussen bevatten een persoonlijke videoboodschap van de docent, discussies worden gemodereerd en via chat worden persoonlijke presentaties gedeeld.
   Mijn opmerking: je hebt inderdaad allerlei mogelijkheden om lerenden persoonlijk aan te spreken. Frederick noemt zinvolle voorbeelden. Daarnaast kun je ook bij online asynchrone discussies, in blogposts of tijdens webinars lerenden persoonlijk aanspreken, en verwijzen naar individuele bijdragen.