Meer aandacht voor passie en talent als pedagogische opdracht (#in)

Mooie blogpost van Lisa Nielsen. Zij bekritiseert het bestaande onderwijssysteem dat er weliswaar voor zorgt dat jongeren zich cognitief ontwikkelen (wat resulteert in een diploma), maar leerlingen in feite onvoldoende stimuleert na te denken wat zij nu echt met hun leven aanwillen. Terwijl passie en intrinsieke motivatie in veel gevallen de sleutel tot maatschappelijk succes vormen.

Volgens Nielsen gaan we er onterecht van uit dat drijfveren vanzelf komen als we jongeren maar kennis en vaardigheden bij brengen.

School prepared me to be good at school but it did not prepare me for life.

Het onderwijs doet volgens haar onvoldoende met interesses, en passies. In feite verpest het bestaande onderwijssysteem volgens haar het plezier dat jongeren van nature in leren hebben. Lisa Nielsen illustreert dit met enkele voorbeelden. Zij typeert de school daarom als

a one-size-fits all prescription for attaining learning objectives set out for us by politicians or education committees that are by-and-large disconnected from what drives our students.

Nielsen ziet overigens wel perspectief omdat steeds meer betrokkenen bij het onderwijs het belang van interesses en talenten zien.

Binnen het middelbaar beroepsonderwijs is formeel ruimte voor loopbaanontwikkeling. Juist hierbinnen zou expliciet aandacht besteed kunnen worden aan wat jongeren nu ècht met hun leven aan willen. Het aanwakkeren van passie en talent maakt m.i. deel uit van de pedagogische opdracht van het onderwijs.

Het is de vraag of dit ook daadwerkelijk gebeurt. Het vraagt volgens mij ook om andere methodieken. Want met een ‘gewoon goed gesprek’ ben je er m.i. niet. Het is vaak ingewikkeld voor lerenden om hun passies onder woorden te brengen, en hun talenten te benoemen. Dat kun je het beste laten zien. Digital storytelling is daarvoor volgens mij geschikt.