Massa’s informatie hanteren via een ‘probabilistische’ instelling? (#in)

Volgens Cory Doctorow moeten we de zogenaamde information overload niet proberen te bestrijden met betere filtermethoden, maar door een ‘probabilistische’ instelling te hebben: een gemoedstoestand waarbij je rekening houdt met onzekerheden en risico’s. De zogenaamde overvloed aan informatie heeft volgens Doctorow namelijk een belangrijk bijeffect: veel informatie blijkt namelijk overtollig te zijn.

Je kunt volgens Doctorow dus gerust de massa’s tweets negeren, en je focussen op tweets die vaker worden doorgestuurd. Ook kan het geen kwaad om je RSS-feeds regelmatig op ‘gelezen’ te zetten. Datgene wat belangrijk is, komt toch weer terug. Zelfs mail wordt opnieuw gestuurd als deze echt om een reactie vraagt. Doctorow stelt:

There are fascinating implications for a world of probabalistic resource use: for one thing, it points up the importance of “signal amplification” through retweets, reposts, and other recycling of interesting tit-bits – these are critical to the successful use of a medium that can’t be consumed by any one person from tip to tail.

Het kunnen vertrouwen op retweets en reposts vraagt m.i. wel om een omvangrijk en divers samengesteld netwerk. Je kunt er immers vrij gemakkelijk mee manipuleren, zodat bepaalde berichten gaan domineren. Denk aan politieke tweets die door aanhangers opnieuw worden verstuurd en daardoor vaak automatisch als ‘belangrijk’ worden bestempeld. Daarnaast vind ik het negeren van berichten wat al te gemakkelijk. Het getuigt m.i. niet van al te veel respect voor degene die jou ondersteuning echt nodig heeft.

Doctorow’s les heb ik een paar jaar geleden overigens al van Ton Zijlstra geleerd. Ton benadrukte daarbij echter m.i. terecht het belang van het herkennen van patronen. Dat gaat wat mij betreft verder dan het met enige regelmaat negeren van berichten.

Ik ben het eigenlijk wel eens met Sander Duivestein. Hij beschouwt de klachten over information overload als groeipijnen van de transitiefase waarin we nu zitten (van industriële samenleving naar netwerksamenleving). De neiging tot oppervlakkigheid (als gevolg van het selectief hanteren van informatie) is daar volgens mij een voorbeeld van.

We zullen daarin opnieuw onze weg moeten zien te vinden in de massa informatie, net zoals mensen dat eeuwenlang hebben moeten doen (de boekdrukkunst leidde ook tot een voor die tijd hausse aan informatie). En je vindt die weg volgens mij pas door ‘m te volgen. Een kwestie van ander gedrag (o.a. een duidelijke focus hanteren), maar toch ook van -als je het mij vraagt- het slim gebruiken van slimme technologie (ik zou bijvoorbeeld willen dat Twitter meer mogelijkheden had om tweets simpel te taggen).