Het TPACK-model is volgens mij een erg bruikbaar concept om digitale didactiek in de praktijk te brengen. Ik gebruik het model regelmatig tijdens presentaties, workshops en trainingen.
Via de weblog van Petra Fisser ben ik op het spoor gekomen van een zeer recent literatuuronderzoek over dit model, dat in opdracht van Kennisnet is uitgevoerd.
De onderzoekers gaan onder meer in op de achtergronden van het concept. Zij beschrijven kenmerken van TPACK voor vakken in het basis- en voortgezet onderwijs, en gaan in op de positie van TPACK (en ICT-integratie) bij het opleiden en nascholen van onderwijsgevenden. Daarnaast gaan zij in op de vraag hoe je TPACK kunt meten.
De auteurs schrijven onder andere
Het inzicht dat docenten moeten verwerven over de samenhang tussen ICT, vakinhoud en didactiek is gebonden aan de eigen context, waarin kennis over de leerlingen, de sociale omgeving waarin de school zich bevindt, ouderbetrokkenheid, etc. samenkomen. Door docenten te zien als ontwerpers van het curriculum, wordt verondersteld dat docenten hun lessen actief aanpassen aan verschillende contexten met veranderende criteria.
Bij het gebruik van ICT binnen het onderwijs is vaak sprake van een sterk sturende rol van technologie. Het TPACK wil juist de onderwijspraktijk centraal stellen.
De auteurs hebben volgens mij een prima samenvatting geschreven van het TPACK-model. Zij stellen terecht dat voor de integratie van ICT binnen het onderwijs meer nodig is dan kennis over technologie, inhoud en didactiek. Voor het kunnen toepassen van kennis is ook een passende attitude van docenten nodig, concluderen zij.
Helaas besteden zij geen aandacht aan TPACK voor het middelbaar beroepsonderwijs. Terwijl dit model volgens mij ook bruikbaar is voor deze onderwijssoort.
Bezoek ook de bijbehorende Nederlandstalige website over TPACK.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Geef een reactie