Tijdens presentaties heb ik wel eens voorspeld dat we technologie gaan gebruiken om lerenden te volgen. Letterlijk te volgen. Aanwezigheidsregistratiesystemen zullen daar gebruik van gaan maken. Dat dit geen toekomstmuziek is, bewijst Students to be tagged with GPS tracking in NISD pilot program.
Het Northside Independent School District start met een pilot waarbij een studentenidentiteitsbewijs uitgerust is met GPS, en docenten en schoolleiders kunnen zien waar de lerende zich bevindt. Ook ouders zouden willen kunnen volgen waar lerenden zich bevinden. Lerenden worden overigens alleen gevolgd binnen de school, en als zij zich in schoolbussen bevinden (dus niet op straat).
De school maakt gebruik van radiofrequentietechnologie waarmee je kunt zien als een lerende misschien niet in de klas aanwezig is, maar wel op school. Het schooldistrict verliest dagelijks 175 duizend dollar aan subsidie in verband met afwezigheid (lijkt me veel, maar het staat er echt). De pilot kost een half miljoen dollar, die men via extra inkomsten verwacht terug te winnen.
De technologie wordt overigens ook voor andere doelen gebruikt, dan als leerling(achter)volgsysteem.
Not just locating a student, but also checking out books from the library, getting food out of the cafeteria, access to a computer lab, etcetera
Ik heb hier dubbele gevoelens bij. Enerzijds impliceert aanwezigheid natuurlijk niet automatisch dat lerenden daadwerkelijk leren. Anderzijds blijkt ongeoorloofd verzuim een goede voorspeller van schooluitval te zijn.
Natuurlijk zou je schooluitval vooral moeten voorkomen door aantrekkelijk, betekenisvol en gepersonaliseerd leren te faciliteren. Maar het is ook een feit dat schooluitval vaak door verschillende, complexe, factoren wordt veroorzaakt waarvan de oorzaak veelal buiten de school ligt. Als ICT helpt dit te signaleren, om er vervolgens wat mee te doen, dan is dat winst.
Ik vind het in elk geval te zot voor woorden om scholen af te rekenen op aanwezigheid in klas.
Het is positief dat men lerenden alleen op school en in schoolbussen ’tagt’. Bij beroepsonderwijs zou het stagebedrijf hier ook deel van uit moeten maken. Uiteraard is het systeem niet waterdicht. Lerenden kunnen hun ID uiteraard ook aan een klasgenoot geven als men echt wilt spijbelen. Je filtert vooral afwezigheid uit die eigenlijk geen afwezigheid is (wel aanwezig op school, maar niet in de klas). Het valt me overigens ook op dat de mening van de lerenden in het artikel niet aan de orde komt. Anno 2012 zouden veel jongeren hier wel eens helemaal geen moeite mee kunnen hebben, omdat zij zelf via sociale media al laten weten waar zij zich bevinden. Anderzijds verbergt een grote groep jongeren (bepaald?) online gedrag voor hun ouders, zo schreef De Volkskrant gisteren.
Op termijn verwacht ik dat technologie in mobiele telefoons voor het ’taggen’ gebruikt zal worden. Jongeren vanaf een jaar of 14 hebben immers bijna allemaal een mobiel waar de noodzakelijke tracking-technologie al in zit.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Geef een reactie