Leren we veel van ‘gedwongen’ online leren?

“De afgelopen weken waren voor mij een intensief leerproces als het gaat om digitale didactiek?” “Ik heb de afgelopen vijf weken meer bereikt dan de laatste tien jaar” (op het gebied van ICT en leren). Deze twee uitspraken hoorde ik vandaag in twee verschillende gesprekken. Leren we -gedwongen door de coronacrisis- inderdaad veel  als het gaat om ’technology enhanced learning’?

Lange tijd ontbrak het bij veel onderwijsinstellingen aan ‘urgentie’ om fors te investeren in technologie ondersteund leren. De gedwongen sluiting van gebouwen heeft er inderdaad toe geleid dat we leertechnologie massaal zijn gaan gebruiken. Onderwijsinstellingen implementeren opeens in ‘no time’ applicaties als Microsoft Teams, terwijl ze hier anders maanden over doen. Persoonlijk heb ik de afgelopen weken ook voor het eerst gewerkt met BigBlueButton, Jitsi en Google Meet. Ik gebruik veel intensiever BlueJeans, Skype, BlackBoard Collaborate en Microsoft Teams. Zoom gebruik ik weer steeds minder….

Uiteraard leren we door te doen nieuwe technologieën te gebruiken, en maken we kennis met ‘do’s and don’ts’ op het gebied van online leren.

Leren is echter meer dan ‘doen’.  Ik gebruik altijd de volgende definitie van leren: een duurzame verandering in gedrag of in het vermogen om je op een bepaalde manier te gedragen, als resultaat van ervaringen (Schunk, 2012). Ervaringen kunnen ‘trial and error‘ zijn, het bekijken van video’s, het lezen van artikelen of het actief verwerken van bronnen.

Er is echter m.i. pas echt sprake van een ‘duurzame verandering’ als je ook feedback geeft en krijgt en als je ruimte hebt om te reflecteren op die ervaringen, bijvoorbeeld door praktijkervaringen te spiegelen aan theorie en op basis daarvan na te denken of je de nog wel de ‘goede dingen’ doet.

Is daar op dit moment sprake van?

Hebben we nu de gelegenheid voor het geven en krijgen van feedback en voor reflectie?

Kijken we ook naar of we nog de ‘goede dingen’ doen op het gebied van ’technologisch enhanced learning’, of letten we vooral op hoe we dingen beter kunnen doen?