Leren in een virtuele wereld

Vanavond mocht ik voor de derde keer een college over de toekomst van leren in een virtuele wereld verzorgen voor studenten die bij de Universiteit Leiden een zogenaamd honoursprogramma volgen.

Vooraf had ik hen ter kennismaking een aantal vragen gesteld. Daaruit bleek -niet heel verrassend- dat deze studenten intensief gebruik maken van internet en mobiele technologie. Uit de vraag op welke manier zij internet voor hun studie gebruiken, komt ook een intensief gebruik naar voren. Verder blijkt echter dat zij bepaalde toepassingen ook niet of nauwelijks gebruiken:

Opvallend is dat geen van deze studenten twitterde.

Ik had de studenten vooraf leesmateriaal gegeven, en gevraagd enkele vragen naar aanleiding van dit leesmateriaal via Padlet in te leveren. Dat leverde interessante vragen op, zoals:

In het artikel over e-learning staat dat de groei van e-learning minder hard is dan verwacht. Heeft u hier een verklaring voor? En hoe komt het dat mensen toch het gevoel hebben dat groei van e-learning snel gaat?

Is er ook echt een verschil tussen de kinderen die bijvoorbeeld op een basisschool gezeten hebben waar veel gebruik gemaakt wordt van de nieuwste technologie bij het lesgeven en kinderen die op een basisschool gezeten hebben waar ze geen technologie gebruiken? Blijkt bijvoorbeeld vervolgens op de middelbare school dat de ene groep al veel meer weet of slimmer is?
Als kinderen in de toekomst thuis hun lessen kunnen volgen via internet, hoe zorg je er dan voor dat het sociale aspect van scholen niet wegvalt?

Tijdens mijn gastcollege ben ik verder met name ingegaan op:

• Maatschappelijke ontwikkelingen
• Technologische ontwikkelingen en voorbeelden
• Veranderende opvattingen over leren en voorbeelden

Daarbij heb ik ook een aantal keren Socrative gebruikt, en hebben we ook ‘gewoon’ van gedachten gewisseld.

Het valt me altijd op hoe genuanceerd deze jongeren over technologieën denken, en hoe bewust men zoekt naar de toegevoegde waarde voor leren.

Hieronder vind je de slides

This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.