Als het gaat om opleiden zouden we meer moeten kijken naar hoe consumenten vandaag de dag omgaan met content. Dat stelt Donna Wells in The Netflix Effect on Training. Zij heeft daarbij een punt, maar ook weer niet helemaal.
Wells schrijft dat we dankzij internettechnologie vandaag de dag heel anders met content omgaan dan een aantal jaren geleden:
- We hoeven niet meer op de volgende aflevering te wachten, maar kunnen afleveringen kijken waar en wanneer we willen.
- We kunnen advertenties overslaan.
- We maken gebruiken van grote hoeveelheden inhouden die andere gebruikers hebben gemaakt (user-generated content). De film Sundance schijnt bijvoorbeeld met een iPhone gefilmd te zijn.
Volgens Wells wordt het hoog tijd dat we bij het verzorgen van cursussen en trainingen deze principes van het gebruik van content toe gaan passen:
- Bevorder de ontwikkeling van “crowd-sourcing bite sized content” door experts op de werkvloer.
- Maak gebruik van aanbevelingen van andere lerenden.
- Ontwikkel online aanbod waarbij mensen tijd-, plaats- en tempo-onafhankelijk kunnen leren (en o.a. reistijd en reiskosten kunnen worden bespaard). Zorg er wel voor dat leren worden beoordeeld (zijn lerenden in staat het geleerde toe te passen?).
- Investeer bij webinars in het bevorderen van betrokkenheid van lerenden. Geef lerenden toegang tot content, laat lerenden aangeven welke content zij het meest waarderen, en implementeer assessments en feedback in webinars.
- Zorg ervoor dat lerenden sneller kunnen leren.
- Bevorder dat lerenden content kunnen blijven gebruiken en delen.
Mijn opmerkingen
We kunnen inderdaad meer gebruik maken van user-generated content, en van beknopte instructies die in eigen tijd en tempo -en naar behoefte- kunnen worden bestudeerd. Het gebruik van aanbevelingen kan de betrokkenheid van lerenden bij online leermateriaal versterken, en het gebruik ervan stimuleren. Ook kunnen webinars wel degelijk aan interactiviteit winnen, en bijdragen aan effectiever leren. Veel leeractiviteiten kunnen worden versneld. Ook zouden we meer gebruik kunnen maken van open educational resources die kunnen worden bewerkt, hergebruikt en gedeeld.
Echter:
- Wells negeert het feit dat didactiek een vak apart is. Een goed vakman is niet automatisch een goed vakdocent, en ook geen goede e-learning ontwikkelaar. Content blijft vaak beperkt tot instructies, zonder verwerking of reflectie.
- Bij het gebruik van aanbevelingen loop je het risico dat specifieke bijdragen van hoge kwaliteit onder gesneeuwd raken, en nauwelijks worden gebruikt. Lerenden leren dan al snel steeds hetzelfde. Hoe voorkom je dat?
- Online leren is niet altijd efficiënter. Denk goed na of online leren wel leidt tot effectiever, efficiënter en aantrekkelijker leren.
- Je kunt goede redenen hebben om leerstof in een bepaalde volgorde aan te bieden, of om lerenden niet in eigen tempo te laten leren maar gezamenlijk (denk aan teambuilding als doel of aan samenwerkend leren als leerstrategie). Denk dus goed na over de doelen die je hebt, de doelgroep waar je mee te maken hebt, en de context waarin je je beweegt. De aanbevelingen van Wells zijn niet altijd relevant.
- Veel content bij Netflix betreft oude films en oude series. Ook heb je maar beperkte keuzes wat betreft nieuwe series. Dat kan bij e-learning niet de bedoeling zijn, lijkt me.
- We betalen meer geld voor het kijken van films en series op TV door ‘on demand’ kijken, en kijken zonder reclame. Mag Netflix-achtige e-learning ook meer kosten?
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Geef een reactie