Neemt het engagement, de betrokkenheid, van lerenden bij online leren toe als je docenten professionaliseert in de wijze waarop zij engagement kunnen bevorderen? Een positief antwoord op deze vraag biedt ook zicht op de effectiviteit van professionalisering.
Binnen de Pennsylvania State University hebben Paula Bigatel en Vicki Williams onderzoek gedaan naar de vraag of studenten beter scoren op kwantitatieve en kwalitatieve metingen op het gebied van engagement, als hun docenten getraind zijn in strategieën om betrokkenheid van studenten bij online leren te vergroten.
De onderzoekers definiëren “student engagement” als de tijd en fysieke energie die studenten investeren in leeractiviteiten (“activities in their academic experience”). Het gaat dan om inspanningen zoals het bestuderen van een onderwerp, het toepassen van het geleerde om feedback te krijgen, het analyseren en het oplossen van vraagstukken. Volgens de Bigatel en Williams is engagement in feite een synoniem voor interactie met content, met de docent, en met andere studenten (zoals actief en samenwerkend leren).
Engagement wordt dus vertaald in termen van gedrag, en gezien als zijnde positief van invloed op studenttevredenheid, doorzettingsvermogen, prestaties leveren en effectief leren. Het bevorderen van “student engagement” kan daarmee een positief effect hebben op studiesucces en betere slagingspercentages. Studenttevredenheid blijkt ook weer positief van invloed te zijn op doorzettingsvermogen, en daarmee indirect op studieprestaties.
In hun theoretisch kader verkennen Bigatel en Williams hoe “student engagement” kan worden bevorderd. Zij stellen dat de betrokkenheid van studenten bij online leren een meer complexe aangelegenheid is dan bij face-to-face leren. Dat komt omdat lerenden bij online leren een grotere psychologische afstand ervaren. Bovendien geldt dat volwassen lerenden meer barrieres bij leren ervaren, zoals de lastige combinatie met werk en gezin.
Dat impliceert dat het bevorderen van “student engagement” bij online leren extra belangrijk is voor het realiseren van studiesucces voor (volwassen) lerenden en goede rendementen voor instellingen. Literatuuronderzoek laat ook zien dat de tevredenheid van volwassen lerenden sterk wordt beïnvloed door de wijze waarop het doceer- en leerproces is ingericht, zoals:
- heldere leerdoelen en verwachtingen,
- hoge mate van toepasbaarheid van het geleerde,
- tijdige,relevante en intensieve feedback van docenten
Volwassen lerenden vallen minder snel uit als zijn tevreden zijn over de cursussen, en als de cursussen betekenisvol zijn voor hun leven. Belangrijke elementen van de motiverende leeromgeving zijn dan:
- Consistentie
- Variatie
- Relevantie
- Prioriteiten in leerinhouden
- Heldere verwachtingen
- Persoonlijke interacties
- Regelmatige feedback ten behoeve van een gevoel van ‘presence’.
Verder zou je rekening moeten houden met eigenschappen van lerenden zoals leerdoelen, motivatie, zelfbewustzijn en geloof in eigen kunnen (self-efficacy).
Interactie en dialoog worden volgens de onderzoekers ook als belangrijk voor effectief online leren beschouwd. Het gaat namelijk ook om het realiseren van verbondenheid tussen lerenden en docenten, ten behoeve van de motivatie van online studenten. Tenslotte menen Bigatel en Williams dat het bevorderen van ‘social’, ‘teaching’ en/of ‘cognitive presence’ een impuls kunnen geven aan “student engagement”. Via professionalisering kunnen docenten hierin verder worden bekwaamd.
Vervolgens beschrijven zij hoe zij via een vragenlijst met 23 items de betrokkenheid van studenten hebben onderzocht (student survey engagement). Deze vragenlijst is verzonden naar bijna 2300 respondenten, met een response van 9% als resultaat. Vervolgens heeft men gekeken welke van deze studenten onderwijs hebben gekregen van docenten die wel of niet een training op het gebied van het bevorderen van “student engagement” hebben gekregen.
Daaruit blijkt dat de meeste docenten die hebben geparticipeerd in relevante professionalisering “engagement strategieën” hebben toegepast. Veel geprofessionaliseerde docenten hadden een positieve invloed op de betrokkenheid van hun studenten. Deze docenten ondernamen dus specifieke acties, waren actiever in de cursus en gaven meer betekenisvolle feedback dan de docenten die niet deel hebben genomen aan de professionalisering.
Er waren echter ook docenten, die niet hebben deelgenomen aan de professionaliseringsactiviteiten, maar die studenten ook met succes wisten te ‘engageren’. Daarbij zou het wel eens kunnen gaan om zeer ervaren docenten, om docenten die op een andere manier hebben geleerd “student engagement” te bevorderen of om natuurtalenten , menen de onderzoekers.
Je kunt in elk geval concluderen dat professionalisering van docenten op het gebied van het bevorderen van “student engagement” kan leiden tot meer “student engagement”. Uiteraard zegt dit nog niets over de wijze waarop professionalisering vorm dient te krijgen. Dit is m.i. in elk geval ook positief nieuws voor professionalisering in het algemeen.
De onderzoekers nuanceren de uitkomsten door te wijzen op de geringe respons. Daar komt bij dat zij ook alleen een vragenlijst hebben gebruikt om “student engagement” in kaart te brengen.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Geef een reactie