Vanochtend is één van mijn ‘onderwijsmomenten’ op http://onderwijsmoment.nl/ gepubliceerd. Uiteraard deel ik deze ook op mijn eigen blog. Het betreft één van mijn grootste missers cq leermomenten tijdens mijn studieloopbaan.
Eén van mijn belangrijkste onderwijsmomenten vond plaats in het najaar van 1983. Ik was net van de middelbare school af en studeerde pedagogische wetenschappen in Nijmegen.
In het eerste jaar hadden we een nogal ongelukkig rooster. We hadden namelijk op maandag maar één college, historische pedagogiek van Jan Noordman, en wel van 17-19 uur.
Ik woonde in die tijd op kamers bij de familie Daemen in Beuningen. Een mooie, betaalbare, kamer. Maar wel op drie kwartier fietsen van de universiteit. Een OV-kaart kenden we toen nog niet.
Tijdens het eerste college vertelde docent Noordman dat zijn hoorcolleges geen onderdeel waren van de tentamenstof. “Mooi”, dacht ik, “hier hoef ik dus niet meer naar toe”.
Achteraf begreep ik van mijn mede-studenten dat Noordman’s college’s tot de meest inspirerende college’s van hun hele studie behoorden.
Ik realiseerde me toen dat je je bij leren en ontwikkelen niet moet laten leiden door iets dat meetelt voor een cijfer, door iets dat moet. Leer omdat het bijdraagt aan je ontwikkeling. Leer omdat je het wilt.
Als docent wil je je leerlingen en studenten daar bewust van maken.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Geef een reactie