Josh Bersin laat zich in The Learning Record Store Comes Of Age positief uit over de potentie van een Learning Record Store (LRS) voor het meten van de invloed van L&D op prestaties van werknemers en op de ‘organizational performance’. In deze bijdrage legt hij uit wat een learning record store is en hoe deze technologie werkt. Hij plaatst helaas geen kritische kanttekeningen bij deze ontwikkeling.
Bersin stelt dat er kapitalen worden uitgegeven aan leren en ontwikkelen (L&D). Het is belangrijk om te kunnen meten wat de effecten daarvoor zijn. Zijn werknemers beter gaan presteren? Hebben de inspanningen daadwerkelijk geleid tot veranderingen en verbeteringen?
Werknemers werken op tal manieren aan hun ontwikkeling. Zij lezen (online) artikelen, volgen (online) cursussen, bekijken video’s, werken samen aan projecten (waar zij ook van leren), enzovoorts. Een LRS is volgens Bersin dan een een gedetailleerde database die al deze digitale activiteiten bijhoudt, ordent voor snelle analyses en die jou in staat stelt rapporten en correlaties te genereren die je kunt gebruiken voor het in kaart brengen van de invloed van L&D.
Een LRS kijkt niet alleen naar resultaten van toetsen, maar ook naar waar de lerende op heeft geklikt, hoe lang de lerende een pagina heeft bezocht, etcetera. Een LRS maakt gebruik van tal van applicaties voor leren zoals een leermanagementsysteem, een learning experience platform of virtuele klas-applicatie. Het LRS maakt daarvoor gebruik van de standaard xAPI. Je kunt zeer gedetailleerd zijn welke leerinhouden worden gebruikt, en welke niet. Op basis daarvan kun je allerlei analyses plegen. Voorbeelden zijn volgens Bersin:
- Inzicht in leeractiviteiten per rol, dienstverband of niveau.
- Inzicht in het leergedrag van de best presterende werknemers.
- Inzicht in de meest populaire video’s of artikelen van het leerportaal.
Verschillende grote ondernemingen gebruiken een LRS volgens Bersin al op strategisch L&D-niveau.
Josh Bersin zet op een heldere manier uiteen wat een LRS is. Je moet bij hem echter niet zijn voor het stellen van kritische vragen ten aanzien van een LRS. Organisaties gebruiken LRS-en voor metingen met vergaande consequenties (‘high stake‘). Dan moet je wel heel zeker van je zaak zijn.
Meten we met een LRS wel daadwerkelijk op welke manier mensen leren, of alleen het klikbare gedrag? ‘Leren en ontwikkelen’ is een cognitief en sociaal proces dat wellicht maar ten dele meetbaar is. Hoe voorkom je vooringenomenheid, ‘bias’, die vaak op kan treden bij het gebruik van veel data? Zijn de meest populaire artikelen ook de meest waardevolle bijdragen? Weegt het zeer gedetailleerd monitoren van het gedrag van werknemers op tegen de doelen en resultaten?
Ik zou een LRS in eerste instantie vooral gebruiken voor evaluaties, zonder daar vergaande conclusies en gevolgen aan te verbinden.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Geef een reactie