Er is in toenemende mate aandacht voor games in het onderwijs. Maar er worden weinig woorden gewijd aan de didactische meerwaarde van het laten ontwikkelen van games door lerenden. En daar gaat Can Game Development Impact Academic Achievement? van Richard Ferdig en Jeff Boyer over. Zij richten zich daarbij vooral op de invloed van ontwerpervaringen op leren in een klassikale setting.
Ferdig en Boyer signaleren een aantal didactische voordelen van deze aanpak:
- Lerenden leren inhoudelijk veel als zij games moeten maken waarvan anderen moeten leren.
- Games ontwikkelen doe je in teamverband, door samen te werken. En samenwerkend leren en peer tutoring blijken effectieve manieren van leren te zijn:
The basic argument with peer or collaborative learning is that teachers have content-based expertise, but students can also learn from their fellow students. In many cases, students can present content in a format that engages their colleagues at levels they understand or appreciate (Collis & Moonen, 2006). This is an extremely important point because for the most part, children spend far more time in direct interaction with their peers than they do with adults (Rogoff, 1994). - Door games te ontwikkelen voelen lerenden zich mede-eigenaar van die game. Zij kunnen mede bepalen hoe die game er uit gaat zien. En eigenaarschap is belangrijk voor het leren.
- Games ontwikkelen is een actieve manier van leren. Games te ontsluiten voor anderen is ook een goede leerervaring.
Publication allows for subsequent reflection and analysis, allowing students to revisit and revise their artifacts
De auteurs geven vervolgens aan welke kennis en vaardigheden lerenden ontwikkelen door games te ontwerpen.
Ik heb dit artikel met belangstelling gelezen. De auteurs maken volgens mij goed helder wat de didactische toegevoegde waarde van het ontwikkelen van games is. Ik kan me voorstellen dat docenten terugschrikken als zij hierbij denken aan games à la Sim City of World of Warcraft. Maar je kunt lerenden natuurlijk ook veel eenvoudiger spellen laten maken. Zelfs niet-digitale spellen. Onlangs heb ik een voorbeeld gezien waarin lerenden in SecondLife (geen game, maar een play) artefacten moesten maken. Motiverend, leerzaam en vrij eenvoudig te doen. Zo kan het ook.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Geef een reactie