Ik lees regelmatig artikelen en rapporten over leren op de werkvloer, en meer informele vormen van leren. Zoals vandaag twee blogposts van Charles Jenkins over de kracht van het 'sociale' voor e-learning (deel 1 en deel 2).
Naar aanleiding hiervan vraag ik me of informele vormen van leren op de werkvloer niet vooral gericht zijn op het oplossen van relatief eenvoudige en/of bekende problemen (single loop learning), terwijl het aanpakken van complexe vraagstukken, het daadwerkelijk innoveren (double loop learning of zelfs het verbeteren van leerprocessen (deutero learning) juist om afstand vragen (zie Wikipedia voor meer informatie). Kom je op de werkvloer wel voldoende toe aan reflectie? Draagt situated learning of place-based learning bij tot verdiepend leren, voor zover het lerende werknemers betreft?
Ik weet dat dit argument vaak gebruikt wordt om kanttekeningen te maken bij de beroepsbegeleidende leerweg in het middelbaar beroepsonderwijs (ik meen dat Loek Nieuwenhuis hier onderzoek naar heeft gedaan). Binnen het MBO zou het immers om beroepsvorming ('Bildung') moeten gaan, en niet om een functiegerichte training. Leerlingen die vier dagen werkend leren, en één dag naar school gaan, zouden onvoldoende gelegenheid hebben om daadwerkelijk terug te kijken op hun ervaringen. En dus vooral werken, in plaats van leren.
Wellicht geldt dit ook voor informeel leren op de werkplek, al dan niet met of zonder ICT (waarbij de werkplek, en niet het meer informele karakter van leren, de beïnvloedende variabele is).
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Geef een reactie