Waarom adopteren kinderen nieuwe technologie (met uitzondering van 'zakelijke' toepassingen) zo snel? Niet omdat zij digital natives zijn, maar omdat zij kind zijn. Dat is in feite de conclusie van Arthur Goldstuck, die hier in Zuid-Afrika onderzoek naar heeft gedaan (helaas ontbreken gegevens over de opzet van het onderzoek).
Hij constateert dat jongeren geen angst hebben voor nieuwe technologie, maar juist nieuwsgierig zijn. Zij willen weten hoe dingen werken. En dat was honderd jaar geleden ook al zo.
Dit geldt daarentegen niet voor volwassenen, schrijft Goldstuck.
Zij zijn bang dat zij niet in staat zijn met nieuwe technologie om te gaan. Zij zijn bang dat hun zelfvertrouwen een forse deuk krijgt. Verder stelt de auteur:
On the other hand – and this is the big discovery – children naturally do something that adults tend to avoid. They share their discoveries, and they ask each other about the tipis, tricks, shortcuts and workarounds they have found. Adults – teachers and parents alike – tend to keep the good and the bad to themselves.
Kinderen zijn in feite volgens Goldstuck meer geneigd om van elkaar te leren, dan volwassenen. Hij stelt dat dit de sleutel is om docenten meer digitaal vaardig te maken. Onderwijsinstellingen zouden volgens hem daar meer op moeten in steken, zodat docenten ook "digital made" kunnen worden.
In feite generaliseert Arthur Goldstuck ook. Uiteraard zijn er ook kinderen die niet nieuwsgierig zijn naar hoe ICT werkt. En er zijn zat volwassenen die juist wel nieuwsgierig zijn, dingen uitproberen en van en met anderen willen leren.
Het mooie van zijn bijdrage is echter dat hij de nadruk ligt op eigenschappen die maken dat je nieuwe technologie omarmt, en niet op leeftijd. Eigenschappen die we vaak (maar niet altijd) wel als kind hebben, maar tijdens het volwassen worden kwijt raken.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Geef een reactie