Larry Cuban heeft kritiek op onderwijshervormers. Daarbij lijkt hij zich vooral te focussen op de onderwijspraktijk, maar weinig oog te hebben voor het onderwijssysteem.
Larry Cuban verwijt conservatieve en progressieve onderwijshervormers 'cherry picking' als zij verwijzen naar de kleine dorpsschool van weleer, als voorbeeld van een ideale onderwijssetting. Verder meent hij dat technologie-gedreven critici een karikatuur maken van het huidige Amerikaanse publieke onderwijs: dit onderwijs zou vormgegeven zijn als een lopende band-fabriek die jongeren onvoldoende voorbereid op de kennisintensieve, post-industriële netwerksamenleving. De hedendaagse scholen vormen volgens Cuban echter een
mixed picture of successes and failures–not a black-white photo but one in rich colors.
Cuban's kritiek op het selectief zoeken naar argumenten om je eigen gelijk te bewijzen, is terecht. Daarnaast is het belangrijk oog te hebben voor de diversiteit tussen en binnen scholen (ik ken overigens maar weinig progressieve onderwijshervormers met een hang naar het schooltje vannde 19de eeuw).
Maar anderzijds vind ik het toch wel belangrijk om te wijzen op de tekortkomingen van het onderwijssysteem. Pasi Sahlberg wijst terecht op de global educational reform movement, die onder meer de nadruk legt op tradtionele basisvaardigheden, standaardisering en centrale toetsen. Deze beweging, die terug te vinden is in het Amerikaanse en Nederlandse onderwijssysteem, heeft m.i. onmiskenbaar onvoldoende aandacht voor differentiatie en voor de noodzakelijke bekwaamheden van de 21ste eeuw. De fabrieken ten tijde van de Industriële Revolutie gingen uit van standaardisering van werkprocessen en uniforme producten (een auto in elke kleur, zo lang deze maar zwart is, verklaarde Henri Ford). Men maakte onvoldoende gebruik van de talenten en passies van werknemers. Daar slaat de vergelijking van critici als sir Ken Robinson op.
Larry Cuban heeft vooral oog voor de diversiteit van de onderwijspraktijk. Dat is belangrijk. Bovendien is het erg knap van verschillende scholen om binnen de grenzen van een verstikkend onderwijssysteem 'de goede dingen' te doen. Daarnaast moet je ook kijken naar het onderliggende onderwijssysteem. Aanpassingen aan dat systeem zijn noodzakelijk voor daadwerkelijke onderwijsinnovaties.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Doet me terugdenken aan Siemens uit 2010:
“Perhaps it is time that we turn our attention explicitly to working on, rather than in, the system. Yes, working against a system is difficult. Sometimes even futile. I’m not suggesting that we “fight the man” and organize marches decrying the failure of the system. I’m suggesting something much more subtle: that we no longer allow systems-based arguments and criticism to dampen our creative exploration for what is possible in education.”
https://blog.associatie.kuleuven.be/jeroenthys/werken-in-of-aan-het-systeem/
Inderdaad. Treffend citaat.