Ik had er nog nooit van gehoord, van didaskaleinophobia. Oftewel een fobie voor school. Niet zo maar 'geen zin' of 'een hekel aan'. Didaskaleinophobia impliceert paniek, duizeligheid, huilbuien, pijn op de borst en hyperventilatie. Maar liefst 1,4 miljoen Amerikaanse adolescenten schijnt er aan te lijden.
Volgens Tara Meehan (zelf lijdend aan school fobie) kun je voor deze doelgroep met behulp van social media een alternatief ontwikkelen voor de school.
The desire to learn doesn’t fade with school phobics. These children are not malcontents. They are not rebel rousers. Most were above-average to very good students before the panic disorder started. Opening up the education-based social media funnel to these children doesn’t endorse laziness. Employing school media’s academic functionality is an increasingly accepted alternative to knowledge building.
Zij stelt dat social media niet alleen een rol kunnen spelen bij het verzorgen van onderwijs, maar ook bij het socialisatieproces van kinderen die didaskaleinophobia hebben (en daardoor vaak contact met andere kinderen missen).
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Geef een reactie