‘Interactie’ speelt een belangrijke rol bij leren, bijvoorbeeld ten behoeve van het actief verwerken van leerstof. Volgens Karl Kapp kan teveel interactie leren echter ook in de weg staan.
Hij bekritiseert het toevoegen van interactie om te voorkomen dat leren ‘saai wordt’. De kunstmatige toevoeging van swipen, klikken, ’drag and drop’ leidt volgens Kapp tot een minder effectief ontwerp van leren. Op basis van het werk van Conklin onderscheidt hij drie typen usability problemen:
- Desoriëntatie-(of verwarring). De lerenden kan gemakkelijk gedesoriënteerd raken en “verdwalen” als sprake is van te veel aanklikbare inhoud, te veel inklapbare tabellen, te veel klik-hier-voor-toevoegende-informatie-diagrammen, etcetera. Daarbij verliest de lerende gemakkelijk uit het oog wat de lerende moet leren.
- Afleiding. Verbeteren de diverse interactiemogelijkheden van leerinhoud het leerresultaat of bemoeilijkt het de verwerking van de te leren inhoud? Zoekmachines, maar bijvoorbeeld ook ChatGPT, maken niet voor niets een minimaal gebruik van tekst, afbeeldingen en andere afleidingen. Minder is meer bij het ontwerpen van instructies.
- Cognitieve overbelasting. Mensen kunnen maar een beperkt aantal zaken tijdelijk in hun werkgeheugen opslaan terwijl de mens aandacht heeft voor prikkels. Waak er dus voor om lerenden te overladen met visuele prikkels en interactieve items. Als sprake is van cognitieve overbelasting, dan schaadt dit het leren. Je overweldigt volgens Kapp de zintuigen en demotiveert om door te gaan met leren. Er kan sprake zijn van mentale vermoeidheid.
Gezamenlijk veroorzaken deze drie “eLearning interactive usability killers” volgens Kapp nog meer schade. Cognitieve overbelasting wordt namelijk mede veroorzaakt door desoriëntatie, en dat geldt ook voor afleiding. Het volgen van verleidelijke interactieve activiteiten leidt niet alleen tot afleiding, maar ook tot desoriëntatie, bijvoorbeeld wanneer lerenden proberen hun weg terug te vinden naar de oorspronkelijke inhoud.
Kapp benadrukt om een pas op de plaats te maken en goed na te denken over de redenen voor interactiviteit, in relatie tot leeruitkomsten.
Mijn opmerkingen
Karl Kapp focust zich op interactie met content. Daarnaast kan bij e-learning sprake zijn van interactie met lerenden en interactie met een docent/opleider/trainer. Ook daarbij is het van belang om de relevantie voor leren goed voor ogen te houden. Interactie ten behoeve van afwisseling kan ook afleidend werken en cognitieve overbelasting vergroten.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Geef een reactie