Ruth Reynard beschrijft in Technology's Impact on Learning Outcomes: Can It Be Measured? de complexe materie van rendementsonderzoek en ICT in het onderwijs. Er is weinig overeenstemming over de vraag wat gemeten moet worden, of het gemeten kan worden en hoe. Bovendien zijn de betrokkenen vaak onvoldoende toegerust om te participeren in onderzoek.
My sense is that the lack of overall understanding of technology and how it actually works causes more anxiety than anything else and, by default, creates suspicion and questioning that simply would not exist otherwise. For example, do we really ask how rigorous face-to-face classes are, or do we simply rely on test scores and grades?
Reynard stelt onder meer dat er ook verkeerde opvattingen bestaan over de rol van technologie binnen het leerproces. ICT wordt vaak gelijkgesteld aan een docent, in plaats van als een gereedschap ter ondersteuning van een dynamisch leerproces. Deze misvatting leidt bij veel docenten ook tot weerstanden.
Reynard schrijft ook dat het aantal variabelen, dat een rol speelt bij onderzoek naar (t)e-learning, groot is en rendementsonderzoek complex maakt.
no educational process is complete without attention to curriculum details, teaching and learning methods, or student needs. Using new technology, however, to mediate instruction, to provide direct communication, or to support collaboration and direct authorship means that these already existing variables become even more heightened.
Zij geeft ook terecht aan dat bij onderzoek vaak onvoldoende gekeken wordt naar de sterke kanten van (t)e-learning (zoals flexibilisering, het just in time kunnen beschikken over materialen of het versterken van samenwerking), en dat weinig betekenisvolle criteria worden gehanteerd.
Ruth Reynard pleit er daarom voor om nieuwe learning outcomes te definiëren, en nieuwe manieren van meten te ontwikkelen.
Reynard bekritiseert terecht dat nieuwe manieren van leren vaak tegen een verouderde 'meetlat' worden aangehouden. Carien Cerhoeff en Jos van der Waals geven dit ook terecht aan in hun "Tweede lezing van het onderzoek Dijsselbloem" (Meso Magazine, april 2009, 29/165, p. 10-14). Zij stellen dat binnen het onderwijs er meer accent is gelegd op vaardigheden, ten koste van kennis. Tegelijkertijd wordt nog steeds voornamelijk getoetst op kennis. Niet verwonderlijk dat scores dan lager uitvallen, dan voorheen.
Er zal dus binnen het onderwijs vooral een discussie moeten plaats vinden over de gewenste en noodzakelijke learning outcomes, gerelateerd aan ontwikkelingen binnen onze huidige samenleving. Vervolgens zul je daar manieren van beoordelen en leeractiviteiten bij moeten ontwikkelen.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Geef een reactie