Just in time, just enough e-learning: kansen en uitdagingen

‘E-learning’ zou beperkt van omvang moeten zijn, en te bestuderen op het moment dat je de inhoud moet toepassen. Dit klinkt mooi, maar deze benadering heeft ook beperkingen. Hierover ging een presentatie die ik vanmiddag heb gehouden voor het Zorg Leren Netwerk.

Het Zorg Leren Netwerk is hét landelijke netwerk van samenwerkende zorgorganisaties rond digitaal opleiden. Zij ontwikkelen bijvoorbeeld gezamenlijk e-learning modules, of kopen deze gezamenlijk in.

In mijn bijdrage ben ik ingegaan op de kritiek op traditionele vormen van e-learning. Ik heb daarbij gerefereerd aan de afnemende belangstelling voor traditionele vormen van e-learning.

Redenen voor deze kritiek zijn

• Toenemende ontevredenheid met de verhouding tussen kosten en baten.
• Content is makkelijk uitwisselbaar, en makkelijk te krijgen.
• E-learning content is weinig innovatief.
• E-learning content richt zich onvoldoende op ‘performance’.
• Er is sprake van onvoldoende verbinding met de ‘business’. Daardoor heeft de inhoud niet altijd onvoldoende betekenis.
• Ook is sprake van een gebrekkige transfer van het geleerde naar de werkvloer.

Ik denk dat deze kritiek voor een groot deel terecht is. Opleiden en trainen -online en offline- vormt niet altijd het antwoord op vraagstukken binnen organisaties. Ik heb er wel voor gewaarschuwd het kind niet met het badwater weg te gooien.
Als alternatief wordt bijvoorbeeld het 70:20:10-model genoemd. Het concept hierachter heeft absoluut waarde. We kunnen meer gebruik maken van werkplek leren en coaching of mentoring. Dit model heeft echter ook beperkingen.

Een andere benadering is die van ‘microlearning’: een redelijk nieuwe term voor een oud fenomeen. Het opdelen en ontsluiten van kleine ‘chunks’ e-learning content, die bijvoorbeeld op de werkvloer -dankzij mobiele technologie- kunnen worden bestudeerd, op het moment dat daar behoefte aan is. Deze manier van leren wordt met name gebruikt als medewerkers een taak voor het eerst moeten uitvoeren, of als zij kennis willen opfrissen.

Ik heb mede aan de hand van vragen proberen duidelijk te maken dat mensen daar dikwijls andere oplossingen voor zoeken. Zij vragen bijvoorbeeld meer ervaren collega’s om hulp. Als men redelijk complex werk alleen moet uitvoeren, dan zal men vooral behoefte hebben aan deze manier van leren.

Ik ben daarbij ook ingegaan op

• Online leerinterventies, waar ik onlangs over schreef (met sterke kanten en mogelijke valkuilen).
• Het gebruik van video-based learning.
• Het aanbieden van oefeningen en formatieve toetsen (waarbij je ook audience response systemen kunt inzetten).
• Herhaaldelijk oefenen en toetsen zijn meer effectieve leerstrategieën dan het nog eens bekijken.
• Het gebruik van de Power App (een app die het bestuderen en oefenen van ‘chunks’ mogelijk maakt.
• Het gebruik van flash cards.
• Het kunnen bookmarken van onderdelen van e-learning modules, om deze op een later moment nogmaals terug te kijken.

Vervolgens zijn we ingegaan op welke leeractiviteiten werknemers uitvoeren ten behoeve van herregistraties. Tenslotte ben ik stil blijven staan bij andere trends die van invloed kunnen zijn op de leeractiviteiten van Zorg Leren Netwerk.

Hieronder vind je mijn slides.