Will Richardson vindt bloggen complex, risicovol maar uiteindelijk ook waardevol. Zijn argumenten
(cursief), en mijn commentaar:
- Blogbijdragen zijn niet 'af'. Je weet bepaalde zaken niet zeker, maar je hebt er wel een mening over.
Dat vinden veel mensen lastig. Tegelijkertijd leren ze ervan, dankzij de dialoog die kan ontstaan: "One thing I
do know is that when I write with a humility of not knowing I get a lot more learning in return.".
Waarom is dit lastig? Volgens mij is dat een waardevolle vorm van kennisconstructie. Bovendien niet uniek voor
bloggen. Ik noem blogposts om deze reden "thoughts under construction". Ik ben ook wel eens aangesproken op 'verouderde' blogposts, dat wil zeggen: bijdragen op mijn blog waar ik het zelf niet meer 100% eens ben. Nou en? Ik heb ook artikelen geschreven, die ik nu deels anders zou schrijven. De meeste kennis is in ontwikkeling. Het zou m.i. niet goed zijn als dat niet het geval zou zijn. Er zijn uiteraard mensen die daar niet mee om kunnen gaan. Maar wiens probleem is dat? - Anderen halen blogbijdragen uit hun verband, reageren denigrerend of worden er 'beter' van (terwijl dat niet voor Richardson geldt). Richardson geeft hierbij aan dat dit niet vaak voorkomt. Hij schrijft ook""I welcome disagreement, but I will tune out those who voice it with cynicism regardless of the validity of their response. When I read those constant smirkers, I wonder if they would treat younger learners the same way? Luckily, it seems, few of them are in classrooms."
Inderdaad: héél soms krijg je negatieve reacties (hetgeen wat anders is dan kritiek), of gebruiken anderen jouw materiaal zonder bronvermelding en/of voor eigen gewin. Als dat online gebeurt (wat m.i. nauwelijks het geval is in de '(t)e-learning niche'), dan is er het corrigerend vermogen van het netwerk. Met andere woorden: degene die misbruik maakt, wordt gecorrigeerd. In het uiterste geval kun je negatieve reacties ook verwijderen. Je schouders ophalen, wil ook helpen. Ik til er niet zwaar aan.
Met andere woorden: ik vind de teneur van Richardson's bijdrage te pessimistisch. Ik laat me mijn blogplezier niet vergallen door de enkele keer dat je een negatieve ervaring mee maakt. Dat dit gevoel anderen weerhoudt om te bloggen, geloof ik wel (in de dubbele betekenis).
Voldoende tijd en gelegenheid vinden om te bloggen: dat is pas moeilijk!
Ik maak graag duidelijk dat ik veel heb aan mijn weblog. Of anderen ook bloggen, moeten ze helemaal zelf weten. Ik ben er niet om anderen te overtuigen om te gaan bloggen
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Door zelf te bloggen leer je mijns inziens heel veel. Het zoeken naar onderwerpen, het verfijnen van je teksten en de drive om steeds in je achterhoofd op te letten of het “blogbaar” is. Waar ik wel aan heb moeten wennen is de reacties op posts, het gaat daar om een reactie op iets dat je schrijft en niet op jou persoonlijk…soms verwarrend vind ik. Persoonlijk vind ik anonieme of “bijna” anonieme (ongeldig e-mailadres)reacties moeilijk om mee om te gaan, gooi je die weg of laat je ze staan, postief en negatief?
Ik ben het met Karin eens. Wat ik ook fijn aan bloggen vind is dat wanneer je je kwetsbaar durft op te stellen en gewoon durft te erkennen dat je bepaalde zaken niet weet, dat anderen daar meestal heel goed mee omgaan. Persoonlijk ben ik door het bloggen heel wat wijzer geworden. Ook bouw je voor jezelf een heel archief op waar je op kunt terug vallen, wat ik ook erg handig vind.
Door de wisselwerking met reacties, het ontdekken van andere blogs etc… ben ik meer gaan netwerken, ook kan ik mijn eigen vakkennis bijschaven,…
En ik weet nu ook wel dat niet iedereen hier een “enjoy learning” gevoel van maakt / heeft, maar voor mij werkt dit wel!
@allen: ik heb lang geleden al eens geblogd over waarom ik blog. Persoonlijke kennisontwikkeling, netwerken, kennisdelen, archivering zijn hierbij inderdaad sleutelwoorden. Ik hergebruik veel van wat ik ooit geschreven heb. Anonieme reacties of semi-anonieme reacties laat ik staan. Behalve als ze seksistisch of racistisch of anderszins zwaar beledigend zijn. Heb ik -geloof ik- tot nu toe één keer gedaan. Valt dus reuze mee.