De bijdrage “Introducing ByFlex Course Design: A Bimodal Flexible Course Model” van Kerrie Shields bespreekt het ‘bimodale’ flexibele onderwijsmodel (ByFlex). Deze bijdrage verkent hoe ‘ByFlex’ voordelen biedt voor zowel lerenden als docenten, voornamelijk door (relatieve) eenvoud en flexibiliteit. Desondanks kleven m.i. ook beperkingen aan dit model.
Volgens de auteur biedt dit model een alternatief voor het meer bekende ’trimodale’ HyFlex-model waarbij lerenden ervoor kunnen kiezen om onderwijs fysiek, asynchroon online of synchroon online te volgen (drie modi, manieren). Het ByFlex-model biedt twee manieren voor deelname: op de campus of online (synchroon of asynchroon, dus niet èn, èn).
Twee ‘modi’ maakt het onderwijs volgens Shields eenvoudiger voor docenten. Zij kunnen zich concentreren op het instrueren van één groep synchrone lerenden tegelijk, hetzij online of in de klas, zonder de noodzaak beide tegelijkertijd te faciliteren (wat bij ‘simultaan onderwijs’ het geval is). Hierdoor is het model gemakkelijker te organiseren en stelt het lerenden volgens de auteur in staat een balans tussen school, werk en privéleven te vinden die past bij hun specifieke situatie en behoeften.
Shields onderkent de voordelen van het ByFlex-model in termen van toegenomen toegankelijkheid van het onderwijs, grotere controle over tijd voor lerenden en een rijkdom aan leermiddelen. Daarnaast kan het bijdragen aan het verminderen van uitvalpercentages en het verhogen van het totaal aantal inschrijvingen, omdat sprake is van meer flexibiliteit war betreft tijd en locaties.
Shields schrijft onder meer dat sommige bimodale flexibele opleidingseenheden zijn ontworpen met twee synchrone opties. Dit kan leiden tot vergelijkbare uitdagingen als bij het trimodale HyFlex-model, zoals de noodzaak voor de docent om twee groepen synchrone lerenden fysiek en live online te faciliteren. De introductie van asynchrone deelname kan ook het fenomeen van “Zoom-vermoeidheid” helpen reduceren (synchroon online leren kan om verschillende redenen tot vermoeidheid leiden).
Shields stelt dat onderwijsinstellingen kritisch moeten nadenken over welk cursusmodel ze kiezen. Zij moeten zich afvragen
- welke redenen er zijn voor het implementeren van een flexibel onderwijsmodel,
- of trimodaal opgezette opleidingseenheden de benodigde investering, professionalisering en ondersteuning waard zijn,
- of het bimodale model voldoende flexibiliteit biedt aan lerenden,
- en of de instelling en docenten het bimodale flexibele model beter kunnen ondersteunen dan het trimodale model.
Mijn opmerkingen
Kerrie Shields wijst dus zowel op de potentie van ByFlex om flexibiliteit te bieden met minder complexiteit en kosten dan HyFlex, maar ze wijst ook op de noodzaak om de specifieke behoeften en omstandigheden van de lerenden en de instelling zorgvuldig te overwegen voordat je het ‘bimodale’ flexibele onderwijsmodel gaat toepassen. Het gebruik van dit model vergt namelijk extra investeringen als het gaat om het ontwerpen van het onderwijs en het hanteren van een verschillende didactiek. Je moet bij lerenden die fysiek deelnemen namelijk ander interventies plegen dan bij lerenden die (asynchroon of synchroon) online deelnemen, bijvoorbeeld om betrokkenheid te genereren.Tegenover deze extra inspanningen zullen de nodige ‘opbrengsten’ voor de diverse betrokkenen moeten staan.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Geef een reactie